Araştırma sonuçları, ebeveynlerin çocuklarını yatıştırmak için sıklıkla psikiyatrik acil servislere götürdüklerini gösteriyor.

Leila

Global Mod
Global Mod
Katılım
8 Eki 2020
Mesajlar
4,370
Puanları
36
Acil servis doktorları için ürkütücü ve tanıdık bir manzara: Tekrarlanan akıl sağlığı krizleriyle kuşatılmış ve korkmuş veya bunalmış bakıcılar tarafından getirilen çocuklar.

Gençlerde depresyon ve intihar davranışı oranları arttıkça, son yıllarda çocuklara yönelik psikiyatrik acil ziyaretlerdeki artış hakkında çok şey yazıldı. Hastalar genellikle nadir bulunan bir psikiyatri yatağının açılmasını bekleyerek muayene odalarında günler veya haftalar geçirirler ve bu da hastane kapasitesini büyük ölçüde azaltır.

Ancak Salı günü yayınlanan büyük bir çalışma, tekrar tekrar hastaneye dönen ergenlerde şaşırtıcı bir eğilim buldu. Acil servise tekrar gelme olasılığı en yüksek olan hastalar, kendilerine zarar veren hastalar değil, ajitasyonları ve saldırgan davranışları bakıcılarına fazla gelen hastalardı.

Çoğu durumda, tekrar gelen ziyaretçilere, davranışları rahatsız edici hale geldiğinde onları dizginlemek için daha önce sakinleştiriciler veya başka ilaçlar verilmişti.


Araştırmanın yazarları Dr. “Çocuğunun davranışları kendileri için olduğu kadar ebeveynler ve evdeki diğer çocuklar için de tehlike oluşturabilir.”

JAMA Pediatrics dergisinde yayınlanan bulgular, 2015 ile 2020 yılları arasında 38 hastanedeki akıl sağlığı tesislerine yapılan 308.000’den fazla ziyareti analiz etti.

Çalışmaya göre, intihara meyilli veya kendine zarar verme davranışı olan hastalarla karşılaştırıldığında, psikotik bozukluğu olan hastaların altı ay içinde acil servise dönme olasılığı yüzde 42 daha fazlaydı; Dürtü kontrol bozukluğu olan hastalar yüzde 36 daha olasıydı; ve otizm ve DEHB gibi rahatsızlıkları olanların olasılığı yüzde 22 daha fazlaydı. Onları baskılamak için ilaca ihtiyaç duyan hastaların geri gelme olasılığı, olmayan hastalara göre yüzde 22 daha fazlaydı.


Ebeveynler için mücadele eden gençlerine yardımcı olacak ipuçları

6 haritadan 1.


Çocuğunuz için endişeleniyor musunuz? Çocuğunuzun depresyon veya intihar düşünceleri yaşadığından endişeleniyorsanız, yardımcı olmak için yapabileceğiniz birkaç şey var. doktor Amerikan İntiharı Önleme Vakfı’nın Baş Tıbbi Sorumlusu Christine Moutier, aşağıdaki adımları öneriyor:


Değişiklikleri arayın. Çocuğunuzun uyku ve yeme alışkanlıklarındaki değişikliklerin yanı sıra okulda yaşayabileceği sorunların farkında olun, örneğin: B. düşen notlar. Öfke nöbetlerinin, ruh halindeki dalgalanmaların ve eskiden sevdikleri faaliyetlere karşı ilgi kaybının farkında olun. Sosyal medya paylaşımlarını da takipte kalın.


İletişim hatlarını açık tutun. Olağandışı bir şey fark ederseniz, bir konuşma başlatın. Ancak çocuğunuz konuşmak istemeyebilir. Bu durumda, onun yerine mücadelelerini paylaşabileceği güvendiğiniz birini bulmasına yardım etmeyi teklif edin.


Profesyonel yardım alın. İntihar düşüncelerini ifade eden bir çocuk ruh sağlığı değerlendirmesi ve tedavisinden fayda görebilir. Çocuğunuzun çocuk doktoru veya psikoloğu ile konuşarak başlayabilirsiniz.


Acil bir durumda: Çocuğunuzun güvenliğinden hemen endişeleniyorsanız, onu yalnız bırakmayın. İntihar önleme yaşam hattını arayın. Ölümcül olabilecek öğeleri kilitleyin. Aktif olarak kendilerine zarar vermeye çalışan çocuklar en yakın acil servise götürülmelidir.


Dr. yumruklama

“En azından ulusal olarak, bu ajite ve yaramazlık yapan hastalar hakkında bu kadar çok zaman harcadığımızdan emin değilim” dedi.


Tekrar ziyaretlerin sıklığı, acil servislerde gördükleri bakımın “gerçekten uygun olmadığını” gösteriyor.

Dr. Ashley A Foster, California San Francisco Üniversitesi’nde acil tıp profesörü.

Bu ilaçların çocuk acil servislerinde kullanımı son yıllarda artmıştır. Yapılan bir araştırmaya göre Dr. Foster ve meslektaşlarının geçen yıl yayınladığı rapora göre, 2009 ile 2019 arasında kimyasal kısıtlama kullanımı yüzde 370 artarken, psikiyatrik acil servis ziyaretleri yüzde 268 arttı.

Araştırmaya göre, ilaçlar daha çok siyahi hastalarda ve 18-21 yaş arası erkek hastalarda kullanılıyordu. doktor Foster, bu farklılıkları “adil bakımın nasıl geliştirileceği hakkında düşünmek için endişe verici ve motive edici” olarak tanımladı.

doktor Boston Tıp Merkezi’nde çocuk ve ergen psikiyatristi olan Christine M. Crawford, davranış bozukluğu olan çocukların bakıcılarının, “birinin incinebileceği noktaya geldiğinde” genellikle acil servise başvurduklarını söyledi.

“Altıncı, yedinci, sekizinci sınıfa geliyorlar – işte o zaman uzun süredir mücadele eden bu aileleri görüyoruz” dedi Dr. Aynı zamanda Boston Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde yardımcı doçent olan Crawford.

Bu durumdaki ailelerin “oldukça izole” olduğunu ve mücadelelerini genellikle arkadaşlarından ve ailelerinden gizlediğini söyledi. Acil servis tedavisi bakıcılar için güven verici, ancak uzun vadeli çok az fayda sağlıyor, dedi.


“Sadece soruna bir yara bandı koyuyor” dedi. “Eve gidiyorlar ve hala bir terapistle görüşmek için o randevuyu bekliyorlar.”

doktor Chicago’daki Lurie Çocuk Hastanesi’nde araştırmacı ve psikiyatrist olan Andrea E. Spencer, davranış bozukluklarının intihar düşünceleri veya kendine zarar verme kadar acil olmadığı düşünülerek reddedilebileceğini, aslında “çok yüksek riskli davranışlar ve tehlikeli davranışlar” olduklarını söyledi.

“Bu çocukları izleme ve bekleyip görme ve kimin en kötü olduğu konusunda onları öncelik sırasına koyma eğilimi var ve sonra daha da kötüye gitme eğilimindeler” dedi ve devlet hastanelerinin sabit olanları kabul ederken onları kullanmakta isteksiz olabileceğini de sözlerine ekledi. yıkıcıdır.

“Birçok yönden, bu çocukları tedavi etmek aslında daha zor” dedi.

JAMA araştırması, akıl sağlığı krizleri için pediatrik acil servislere yapılan toplam ziyaret sayısının 2015’ten 2020’ye yüzde 43 arttığını, her bir akıl hastalığı kategorisi için acil servis ziyaretlerindeki artışla birlikte yılda ortalama yüzde 8 arttığını buldu. Karşılaştırıldığında, tüm tıbbi nedenlerle acil servis ziyaretleri yılda yüzde 1,5 arttı.

Ziyaretlerin neredeyse üçte biri intihar düşünceleri veya kendine zarar verme ile ilgiliydi ve hastaların yaklaşık dörtte biri duygudurum bozuklukları, ardından anksiyete bozuklukları ve dürtü kontrol bozuklukları ile başvurdu. Hastaların yaklaşık yüzde 13’ü altı ay içinde geri döndü.

Dr. yumruklama

“Ama” diye ekledi, “gerçekten gidecek başka yerleri yok.”
 
Üst