Alman araştırma gemisi Polarstern, buzlarla donmuş merkezi Arktik Denizi boyunca yaptığı maraton yolculuğundan üç yıl sonra yeniden Kuzey Kutbu’na ulaştı.
Bu kez sefer daha kısa sürüyor, bir yıl yerine iki ay sürüyor ve gemi buzun içinde hızla ilerliyor ama buzun içinde sıkışıp kalmıyor ve sürüklenmiyor. Ancak gemideki bilim adamlarının hedefi aynı: Gezegen ısındıkça Kuzey Kutbu’nun merkezinin nasıl değiştiğinin daha iyi anlaşılması.
Kuzey Kutbu’ndaki deniz buzu örtüsü ilkbahar ve yaz aylarında küçülür ve Eylül ortasında minimum seviyeye ulaşır. Bu yıl rekordaki altıncı en düşük seviye olma yolunda ilerliyor.
Rekor 2012’de kırıldı ve Polarstern de o yıl Kuzey Kutbu’ndaydı.
Deniz biyoloğu Antje Boetius her iki seferde de baş bilim insanıydı.
Geçen hafta gemi, bir önceki haftayı 190 mil kuzeydeki kutupta geçirdikten sonra Amundsen Havzası’ndaydı. Gemide yazılan bir e-postada Dr. Boetius, Polarstern’in 11 yıl önce ziyaret ettiği yerlerin çoğuna geri döndüğünü söyledi. “Dolayısıyla buz kalınlığı, kar örtüsü, buz yosunu, plankton bileşimi, okyanusların kimyası veya deniz tabanında yaşayanlar gibi doğrudan karşılaştırmalar yapabiliriz” diye yazdı.
ArcWatch adı verilen mevcut keşif gezisinde, gezi için yanlarında getirilen özel aletler ve iki helikopter kullanan 50’den fazla biyolog, kimyager ve diğer bilim insanı yer alıyor.
Arktik deniz buzunun uydu gözlemleri 1979’da başladığından bu yana, kapsama alanı her on yılda yaklaşık yüzde 13 azaldı; bu, gezegenin diğer bölgelerine göre çok daha hızlı ısınan bir bölgedeki ısınmanın bir sonucu. Kışın zirvede olan buz, Arktik Okyanusu’nun ortalama 6 milyon mil karelik alanını kaplıyor. 2012’deki rekor düşük seviye 1,3 milyon mil kareydi. O zamandan beri çoğu yıl en kötü on yıl arasında yer aldı.
Bu yıl bir istisna değil. Boulder, Colorado’daki Ulusal Kar ve Buz Veri Merkezi’ne göre buz örtüsü Salı günü 1,63 milyon mil kareye ulaşarak birkaç gün içinde yıllık minimum seviyeye ulaştı.
120 metre uzunluğunda çift gövdeli bir buz kırıcı olan Polarstern, Alman hükümetine ait olup Alfred Wegener Enstitüsü tarafından işletilmektedir. Mürettebat, geminin geleneğini sürdüren ve her öğleden sonra kek sunan bir fırıncı da dahil olmak üzere yaklaşık 40 kişiden oluşuyor.
“Mozaik” adı verilen 2020 keşif gezisi sırasında bilimsel ekip birkaç ayda bir değiştirildi, ancak ArcWatch için araştırmacılar, Ağustos ayı başlarında kuzey Norveç’te başlayan ve 1 Ekim’de geminin ana limanında sona eren yolculuk boyunca gemide bulunuyor. , Bremerhaven, Almanya. (İki sefer arasındaki bir diğer fark: Mosaic’in yolculuğu, koronavirüs pandemisi nedeniyle önemli ölçüde kesintiye uğradı ve gemide bir salgının önlenmesine yönelik başarılı bir girişim olduğu ortaya çıktı.)
ArcWatch sırasında araştırmacılar ayrıca, özellikle kış aylarında dünyanın en az erişilebilen bölgelerinden biri olan Orta Kuzey Kutbu’ndaki hava ve okyanus koşulları hakkında yıl boyunca veri sağlamak için uluslararası bir işbirliğinin parçası olarak buz üzerinde şamandıralar ve aletler kullanıyor. Keşif aynı zamanda Kuzey Kutbu’nun uzak bölgelerindeki deniz tabanının haritasını çıkarmak için sonar ekipmanı da kullanıyor.
“Burada çok az araştırma altyapısı olduğundan, bilinmeyen manzaralara ve okyanus topluluklarına sahip, bilinmeyen deniz dağlarıyla karşılaşıyoruz” diye yazdı Dr. Boetius. “Bir şeyler keşfettiğimiz inanılmaz keşif anları yaşıyorum.”
Bu Dr. Boetius. Kuzey Kutbu’na ilk kez otuz yıl önce genç bir doktora öğrencisi olarak seyahat etti. “Bu 30 yılda buzdan derin okyanus tabanına kadar her şey değişti” diye yazdı. “Bugün içinde bulunduğumuz iklim krizini hayal bile edemezdim; Ve bunu genç doktora öğrencisiyle tartışıyorum. Bugün yaşadıkları Kuzey Kutbu’nun 30 yıl sonra artık yanlarında olmayacağını bilen öğrenciler.”
Bu kez sefer daha kısa sürüyor, bir yıl yerine iki ay sürüyor ve gemi buzun içinde hızla ilerliyor ama buzun içinde sıkışıp kalmıyor ve sürüklenmiyor. Ancak gemideki bilim adamlarının hedefi aynı: Gezegen ısındıkça Kuzey Kutbu’nun merkezinin nasıl değiştiğinin daha iyi anlaşılması.
Kuzey Kutbu’ndaki deniz buzu örtüsü ilkbahar ve yaz aylarında küçülür ve Eylül ortasında minimum seviyeye ulaşır. Bu yıl rekordaki altıncı en düşük seviye olma yolunda ilerliyor.
Rekor 2012’de kırıldı ve Polarstern de o yıl Kuzey Kutbu’ndaydı.
Deniz biyoloğu Antje Boetius her iki seferde de baş bilim insanıydı.
Geçen hafta gemi, bir önceki haftayı 190 mil kuzeydeki kutupta geçirdikten sonra Amundsen Havzası’ndaydı. Gemide yazılan bir e-postada Dr. Boetius, Polarstern’in 11 yıl önce ziyaret ettiği yerlerin çoğuna geri döndüğünü söyledi. “Dolayısıyla buz kalınlığı, kar örtüsü, buz yosunu, plankton bileşimi, okyanusların kimyası veya deniz tabanında yaşayanlar gibi doğrudan karşılaştırmalar yapabiliriz” diye yazdı.
ArcWatch adı verilen mevcut keşif gezisinde, gezi için yanlarında getirilen özel aletler ve iki helikopter kullanan 50’den fazla biyolog, kimyager ve diğer bilim insanı yer alıyor.
Arktik deniz buzunun uydu gözlemleri 1979’da başladığından bu yana, kapsama alanı her on yılda yaklaşık yüzde 13 azaldı; bu, gezegenin diğer bölgelerine göre çok daha hızlı ısınan bir bölgedeki ısınmanın bir sonucu. Kışın zirvede olan buz, Arktik Okyanusu’nun ortalama 6 milyon mil karelik alanını kaplıyor. 2012’deki rekor düşük seviye 1,3 milyon mil kareydi. O zamandan beri çoğu yıl en kötü on yıl arasında yer aldı.
Bu yıl bir istisna değil. Boulder, Colorado’daki Ulusal Kar ve Buz Veri Merkezi’ne göre buz örtüsü Salı günü 1,63 milyon mil kareye ulaşarak birkaç gün içinde yıllık minimum seviyeye ulaştı.
120 metre uzunluğunda çift gövdeli bir buz kırıcı olan Polarstern, Alman hükümetine ait olup Alfred Wegener Enstitüsü tarafından işletilmektedir. Mürettebat, geminin geleneğini sürdüren ve her öğleden sonra kek sunan bir fırıncı da dahil olmak üzere yaklaşık 40 kişiden oluşuyor.
“Mozaik” adı verilen 2020 keşif gezisi sırasında bilimsel ekip birkaç ayda bir değiştirildi, ancak ArcWatch için araştırmacılar, Ağustos ayı başlarında kuzey Norveç’te başlayan ve 1 Ekim’de geminin ana limanında sona eren yolculuk boyunca gemide bulunuyor. , Bremerhaven, Almanya. (İki sefer arasındaki bir diğer fark: Mosaic’in yolculuğu, koronavirüs pandemisi nedeniyle önemli ölçüde kesintiye uğradı ve gemide bir salgının önlenmesine yönelik başarılı bir girişim olduğu ortaya çıktı.)
ArcWatch sırasında araştırmacılar ayrıca, özellikle kış aylarında dünyanın en az erişilebilen bölgelerinden biri olan Orta Kuzey Kutbu’ndaki hava ve okyanus koşulları hakkında yıl boyunca veri sağlamak için uluslararası bir işbirliğinin parçası olarak buz üzerinde şamandıralar ve aletler kullanıyor. Keşif aynı zamanda Kuzey Kutbu’nun uzak bölgelerindeki deniz tabanının haritasını çıkarmak için sonar ekipmanı da kullanıyor.
“Burada çok az araştırma altyapısı olduğundan, bilinmeyen manzaralara ve okyanus topluluklarına sahip, bilinmeyen deniz dağlarıyla karşılaşıyoruz” diye yazdı Dr. Boetius. “Bir şeyler keşfettiğimiz inanılmaz keşif anları yaşıyorum.”
Bu Dr. Boetius. Kuzey Kutbu’na ilk kez otuz yıl önce genç bir doktora öğrencisi olarak seyahat etti. “Bu 30 yılda buzdan derin okyanus tabanına kadar her şey değişti” diye yazdı. “Bugün içinde bulunduğumuz iklim krizini hayal bile edemezdim; Ve bunu genç doktora öğrencisiyle tartışıyorum. Bugün yaşadıkları Kuzey Kutbu’nun 30 yıl sonra artık yanlarında olmayacağını bilen öğrenciler.”