Kuzey keseli bir köstebek gördüyseniz şaşırabilirsiniz. Avustralya'nın Batı Çölü'nün yerli halkı tarafından Kakarratul olarak bilinir. Gözsüzdür ve tüylü altın rengi bir kürkü vardır. Burundan kuyruğa kadar sadece on santimetre olan hayvan avucunuza sığar. Ve Kuzey Amerika'daki köstebek türlerinin aksine, bu bir keseli hayvandır.
Ancak muhtemelen bir tanesini bile görmezsiniz: Çok sayıda hayvan olmasına rağmen, kuzeydeki keseli köstebekler kum tepelerinin altındaki tünellerde yaşadığından, yüzmeye benzer hareketler ve yüzgeç benzeri ön ayaklarla bu tünellerde hareket ettiğinden, görülenler son derece nadirdir.
Nyangumarta halkının topraklarında yaban hayatını izlemek ve korumak için çalışan yerli korucu Denzel Hunter, “Bu bulunması en zor hayvan” dedi. “Kuzeydeki keseli köstebekleri aramaya gittiğimizde onların orada olduğuna dair kanıtlar buluyoruz. Ama hiç görmedim.”
Bu ayın başlarında Kanyirninpa Jukurrpa Martu korucuları, Perth'in yaklaşık 2.600 mil kuzeydoğusundaki Büyük Kumlu Çöl'de bir kakarratul buldu. Son on yılda yalnızca birkaç kez görülen yaratığa ait fotoğraflar, türe ve Avustralya topraklarının neredeyse üçte birini oluşturan daha geniş çöl bölgelerine ilişkin bilimsel bilgiyi genişletiyor.
Bulgular aynı zamanda Avustralya'nın ulusal korunan alanlar sisteminin çoğunu denetleyen 60 çöl bekçisi grubunun değerini de vurguluyor.
Yerli Çöl İttifakı programlarında program yöneticisi olarak korucularla kapsamlı bir şekilde çalışan Gareth Catt, “Bu toprakların ayrıntılarını, onu en iyi bilen insanlarla birlikte incelediğinizde, burayı gerçekten takdir etmeye başlıyorsunuz” dedi. “Bu kalıcı bağlantıya sahip olanlar ve bu toprağı anlayacak ve ona bakacak en iyi konumda olanlar Yerli koruculardır.”
Bugün kuzeydeki keseli köstebek hakkında bildiklerimizin çoğu koruculardan geliyor.
Aynı zamanda Nyangumarta'dan bir korucu olan Lynette Wildridge, türü “güzel ve kabarık” olarak tanımladı. Ancak on yıllık çalışması boyunca hayvanı yalnızca bir kez gördü.
“Keseli köstebekler kum tepelerinin tepesine yakın kumda yaşıyor” dedi. “Orayı seviyorlar çünkü alttaki kum nemli, yüzey sıcakken onları serin tutuyor” – yaz sıcaklıkları gündüzleri yaklaşık 122 Fahrenheit dereceye ulaşabiliyor – “ve geceleri hava soğuduğunda sıcak.”
Kör ama güçlü bir koku alma duyusuna sahip olan köstebeklerin “dingolar ve yırtıcı kuşlar gibi yırtıcı hayvanlardan çok korktuklarını” ekledi. “Bu yüzden yeraltında yaşıyorlar.”
Bay Catt, kuzeydeki keseli köstebekler hakkında “Onları harika Avustralya hayvanları yapan şey de budur” dedi. “Bu, alışılmadık görünümlerin, alışılmadık yaşam tarzı alışkanlıklarının ve kötü şöhret eksikliğinin birleşimidir. Gerçekten hayal gücünü yakalıyorlar.
Korucu programlarının başarısı ve daha fazla keseli köstebek bulma ihtimali, çok nesilli bir yaklaşıma bağlıdır.
“Çocukken büyükannem ve büyükbabam beni kırsal bölgeye götürdü ve bize bitki ve hayvanları öğretti. Ülkeyi iyi biliyorlardı ve bize her şeyi öğrettiler” dedi genç okul çocuklarını korucuların işiyle tanıştıran Bayan Wildridge. “Şimdi borcunu ödeme sırası bizde.”
Kuzey keseli köstebeği her bulunduğunda bu görev daha da kolaylaşır. Son bulgunun ardından Kanyirninpa Jukurrpa Martu Rangers'ın genel müdürü Zan King, bunun korucular arasında yarattığı heyecanı anlattı.
Australian Broadcasting Corporation'a şunları söyledi: “Hepsi ailelerine anlatmak ve fotoğrafları küçük çocuklara göstermek için eve gelmeyi sabırsızlıkla bekliyor çünkü büyüdüklerinde korucu olmayı sabırsızlıkla bekleyen birçok genç korucumuz var.”
Bu tür keşifler aynı zamanda Bayan Wildridge gibi koruculara da aramalarına devam etme konusunda ilham veriyor.
“Kazmaya devam etmeliyiz” dedi.
Ancak muhtemelen bir tanesini bile görmezsiniz: Çok sayıda hayvan olmasına rağmen, kuzeydeki keseli köstebekler kum tepelerinin altındaki tünellerde yaşadığından, yüzmeye benzer hareketler ve yüzgeç benzeri ön ayaklarla bu tünellerde hareket ettiğinden, görülenler son derece nadirdir.
Nyangumarta halkının topraklarında yaban hayatını izlemek ve korumak için çalışan yerli korucu Denzel Hunter, “Bu bulunması en zor hayvan” dedi. “Kuzeydeki keseli köstebekleri aramaya gittiğimizde onların orada olduğuna dair kanıtlar buluyoruz. Ama hiç görmedim.”
Bu ayın başlarında Kanyirninpa Jukurrpa Martu korucuları, Perth'in yaklaşık 2.600 mil kuzeydoğusundaki Büyük Kumlu Çöl'de bir kakarratul buldu. Son on yılda yalnızca birkaç kez görülen yaratığa ait fotoğraflar, türe ve Avustralya topraklarının neredeyse üçte birini oluşturan daha geniş çöl bölgelerine ilişkin bilimsel bilgiyi genişletiyor.
Bulgular aynı zamanda Avustralya'nın ulusal korunan alanlar sisteminin çoğunu denetleyen 60 çöl bekçisi grubunun değerini de vurguluyor.
Yerli Çöl İttifakı programlarında program yöneticisi olarak korucularla kapsamlı bir şekilde çalışan Gareth Catt, “Bu toprakların ayrıntılarını, onu en iyi bilen insanlarla birlikte incelediğinizde, burayı gerçekten takdir etmeye başlıyorsunuz” dedi. “Bu kalıcı bağlantıya sahip olanlar ve bu toprağı anlayacak ve ona bakacak en iyi konumda olanlar Yerli koruculardır.”
Bugün kuzeydeki keseli köstebek hakkında bildiklerimizin çoğu koruculardan geliyor.
Aynı zamanda Nyangumarta'dan bir korucu olan Lynette Wildridge, türü “güzel ve kabarık” olarak tanımladı. Ancak on yıllık çalışması boyunca hayvanı yalnızca bir kez gördü.
“Keseli köstebekler kum tepelerinin tepesine yakın kumda yaşıyor” dedi. “Orayı seviyorlar çünkü alttaki kum nemli, yüzey sıcakken onları serin tutuyor” – yaz sıcaklıkları gündüzleri yaklaşık 122 Fahrenheit dereceye ulaşabiliyor – “ve geceleri hava soğuduğunda sıcak.”
Kör ama güçlü bir koku alma duyusuna sahip olan köstebeklerin “dingolar ve yırtıcı kuşlar gibi yırtıcı hayvanlardan çok korktuklarını” ekledi. “Bu yüzden yeraltında yaşıyorlar.”
Bay Catt, kuzeydeki keseli köstebekler hakkında “Onları harika Avustralya hayvanları yapan şey de budur” dedi. “Bu, alışılmadık görünümlerin, alışılmadık yaşam tarzı alışkanlıklarının ve kötü şöhret eksikliğinin birleşimidir. Gerçekten hayal gücünü yakalıyorlar.
Korucu programlarının başarısı ve daha fazla keseli köstebek bulma ihtimali, çok nesilli bir yaklaşıma bağlıdır.
“Çocukken büyükannem ve büyükbabam beni kırsal bölgeye götürdü ve bize bitki ve hayvanları öğretti. Ülkeyi iyi biliyorlardı ve bize her şeyi öğrettiler” dedi genç okul çocuklarını korucuların işiyle tanıştıran Bayan Wildridge. “Şimdi borcunu ödeme sırası bizde.”
Kuzey keseli köstebeği her bulunduğunda bu görev daha da kolaylaşır. Son bulgunun ardından Kanyirninpa Jukurrpa Martu Rangers'ın genel müdürü Zan King, bunun korucular arasında yarattığı heyecanı anlattı.
Australian Broadcasting Corporation'a şunları söyledi: “Hepsi ailelerine anlatmak ve fotoğrafları küçük çocuklara göstermek için eve gelmeyi sabırsızlıkla bekliyor çünkü büyüdüklerinde korucu olmayı sabırsızlıkla bekleyen birçok genç korucumuz var.”
Bu tür keşifler aynı zamanda Bayan Wildridge gibi koruculara da aramalarına devam etme konusunda ilham veriyor.
“Kazmaya devam etmeliyiz” dedi.