Proje, Amerika Birleşik Devletleri, Ukrayna ve Polonya’daki bilim adamları ile Çernobil’de çalışan Amerika Birleşik Devletleri merkezli kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Clean Futures Fund arasındaki bir işbirliğidir. 2016 yılında kurulan kar amacı gütmeyen kuruluş, halen yasak bölgede çalışan santral işçilerine sağlık ve destek sağlamak için bir çalışma başlattı.
Ancak örgüt kısa sürede Çernobil’in köpek sakinlerinin de yardıma ihtiyacı olduğunu anladı. Köpek popülasyonu yaz aylarında hızla artmasına rağmen, yiyecek kıt hale geldiğinde genellikle kışın çöktü. Kuduz devam eden bir sorundu.
2017’de Clean Futures Fund, yerli köpekler için veteriner klinikleri işletmeye, onlara bakmaya, aşıları uygulamaya ve hayvanları kısırlaştırmaya başladı. Araştırmacılar, dışlama bölgesi içinde ve çevresinde çeşitli yerlerde yaşayan 302 köpekten kan örnekleri toplamak için bu kliniklere katıldı.
Köpeklerin neredeyse yarısı elektrik santralinin yakınında yaşarken, diğer yarısı yaklaşık 15 kilometre uzaklıktaki seyrek nüfuslu bir yerleşim bölgesi olan Çernobil Şehrinde yaşıyordu. (Tahliye edilen elektrik santrali çalışanları için inşa edilen yaklaşık 30 mil uzaktaki bir kasaba olan Slavutych’teki köpeklerden az sayıda örnek geldi.)
Araştırmacılar, köpek popülasyonları arasında bir miktar örtüşme olmasına rağmen, elektrik santrali köpeklerinin genetik olarak Çernobil Şehri köpeklerinden genellikle farklı olduğunu buldu. İki grup arasında çok az gen akışı olduğu görüldü, bu da onların nadiren iç içe geçtiğini düşündürüyor. (Araştırmacılar, santralin etrafındaki fiziksel güvenlik bariyerlerinin köpekleri birbirinden ayırmaya yardımcı olabileceğini belirtti.)
Güney Carolina Üniversitesi’nden bir biyolog ve diğer kıdemli yazar Timothy Mousseau, “İki popülasyon arasındaki neredeyse tamamen farklılaşmaya, oldukça uzun bir süredir göreceli olarak izole bir şekilde var olmalarına tamamen şaşırdım” dedi. Çalışmanın.
Ancak örgüt kısa sürede Çernobil’in köpek sakinlerinin de yardıma ihtiyacı olduğunu anladı. Köpek popülasyonu yaz aylarında hızla artmasına rağmen, yiyecek kıt hale geldiğinde genellikle kışın çöktü. Kuduz devam eden bir sorundu.
2017’de Clean Futures Fund, yerli köpekler için veteriner klinikleri işletmeye, onlara bakmaya, aşıları uygulamaya ve hayvanları kısırlaştırmaya başladı. Araştırmacılar, dışlama bölgesi içinde ve çevresinde çeşitli yerlerde yaşayan 302 köpekten kan örnekleri toplamak için bu kliniklere katıldı.
Köpeklerin neredeyse yarısı elektrik santralinin yakınında yaşarken, diğer yarısı yaklaşık 15 kilometre uzaklıktaki seyrek nüfuslu bir yerleşim bölgesi olan Çernobil Şehrinde yaşıyordu. (Tahliye edilen elektrik santrali çalışanları için inşa edilen yaklaşık 30 mil uzaktaki bir kasaba olan Slavutych’teki köpeklerden az sayıda örnek geldi.)
Araştırmacılar, köpek popülasyonları arasında bir miktar örtüşme olmasına rağmen, elektrik santrali köpeklerinin genetik olarak Çernobil Şehri köpeklerinden genellikle farklı olduğunu buldu. İki grup arasında çok az gen akışı olduğu görüldü, bu da onların nadiren iç içe geçtiğini düşündürüyor. (Araştırmacılar, santralin etrafındaki fiziksel güvenlik bariyerlerinin köpekleri birbirinden ayırmaya yardımcı olabileceğini belirtti.)
Güney Carolina Üniversitesi’nden bir biyolog ve diğer kıdemli yazar Timothy Mousseau, “İki popülasyon arasındaki neredeyse tamamen farklılaşmaya, oldukça uzun bir süredir göreceli olarak izole bir şekilde var olmalarına tamamen şaşırdım” dedi. Çalışmanın.