Sürüngen benzeri hayvanların memelilere dönüşmesi yaklaşık 250 milyon yıl önceydi. Artık bir bilim insanı ekibi, memelilerin yalnızca 250 milyon yaşına kadar yaşayabileceğini tahmin ediyor.
Araştırmacılar, gelecek yüzyılda insan kaynaklı küresel ısınmayı öngören modellere benzer şekilde, gelecekteki dünyamızın sanal bir simülasyonunu oluşturdular. Gezegenin kıtalarının hareketi ve atmosferin kimyasal bileşimindeki dalgalanmalar hakkındaki verileri kullanan yeni çalışma, geleceğe çok daha fazla öngörüde bulundu.
Bristol Üniversitesi’nden ekibe liderlik eden paleoiklim bilimcisi Alexander Farnsworth, gezegenin biz de dahil olmak üzere memelilerin karada hayatta kalamayacak kadar sıcak olabileceğini söyledi. Araştırmacılar iklimin üç faktör nedeniyle ölümcül hale geleceğini buldu: Güneşin daha parlak olması, kıtaların coğrafyasındaki değişiklik ve karbondioksitteki artış.
“Bu artık hayatta kalınamayacak üçlü bir darbe” dedi Dr. Farnsworth. O ve meslektaşları çalışmalarını Pazartesi günü Nature Geoscience dergisinde yayınladılar.
Bilim insanları onlarca yıldır Dünya’daki yaşamın kaderini tahmin etmeye çalışıyorlar. Gökbilimciler güneşimizin daha da parlayacağına ve yaklaşık 7,6 milyar yıl içinde Dünya’yı yutabileceğine inanıyor.
Ama muhtemelen hayat o kadar uzun sürmeyecek. Güneş gezegene daha fazla enerji gönderdikçe, Dünya’nın atmosferi ısınıyor ve okyanuslardan ve kıtalardan daha fazla suyun buharlaşmasına neden oluyor. Su buharı güçlü bir sera gazıdır ve bu nedenle daha fazla ısı depolar. İki milyar yıl içinde okyanusları kaynatacak kadar ısınabilir.
2020 yılında Dr. Farnsworth, dikkatini salgından uzaklaştırmak için dikkatini Dünya’nın geleceğine çeviriyor. Uzak gelecekte kıtaların gezegen etrafında nasıl hareket edeceğini öngören bir çalışmaya rastladı.
Dünya’nın tarihi boyunca kara kütleleri çarpışarak süper kıtalar oluşturdu ve bunların bir kısmı daha sonra parçalandı. Son süper kıta Pangea, 330 ila 170 milyon yıl önce vardı. Çalışma, 250 milyon yıl içinde ekvator boyunca Pangea Ultima adı verilen yeni bir süper kıtanın oluşacağını öngördü.
Ana araştırmasında Dr. Geçmişin iklimini yeniden inşa etmek için antik Dünya’nın Farnsworth modelleri. Ancak modellerini kullanarak Pangea Ultima’da yaşamın nasıl olacağını görmenin ilginç olacağını düşündü. İçinde bulunduğu ortam onu şaşırttı.
“Bu dünya çok sıcaktı” dedi.
Dr. Farnsworth, Pangea Ultima modelini geliştiren Teksas Üniversitesi’nden emekli jeofizikçi Christopher Scotese’yi ve diğer uzmanları bu uzak geleceğin daha ayrıntılı simülasyonlarını yürütmek, atmosferin okyanuslar, süper kıta ve çevresindeki dağlar üzerindeki hareketini izlemek üzere işe aldı.
Araştırmada yer almayan Alman Yer Bilimleri Araştırma Merkezi GFZ’den Dünya sistemi bilimcisi Hannah Davis, “Oldukça şey yaptılar, bu da beni gerçekten etkiliyor” dedi.
Araştırmacılar, Pangea Ultima’nın çeşitli olası jeolojik ve atmosferik koşullar altında günümüz kıtalarından çok daha sıcak olacağını buldu. Büyük değişimin bir nedeni güneştir. Her 110 milyon yılda bir güneşin yaydığı enerji yüzde 1 oranında artıyor.
Ancak süper kıta işleri daha da kötüleştirecek. Bir yandan karalar okyanuslardan daha hızlı ısınıyor. Kıtalar dev bir kara kütlesi halinde bir araya getirilirse, sıcaklıkların hızla artabileceği geniş bir iç kısım ortaya çıkacak.
Pangea Ultima, okyanustan uzakta geniş ve düz arazileri kapsayacak topografyası sayesinde iklimi de etkileyecek. Bugün Dünya’da yağmur suyu ve karbondioksit, dağların ve tepelerin yamaçlarındaki minerallerle reaksiyona giriyor, bunlar daha sonra denize taşınıyor ve deniz tabanına düşüyor. Sonuç olarak karbondioksit sürekli olarak atmosferden uzaklaştırılıyor. Ancak Dünya Pangea Ultima’ya ev sahipliği yaptığında taşıma bandı yavaşlayacak.
Modele göre, Pangea Ultima önceki süper kıtalar gibi davranırsa karbondioksit yayan volkanlarla noktalanacak. Dünyanın derinliklerindeki erimiş kayaların türbülanslı hareketleri sayesinde, volkanlar binlerce yıl boyunca devasa karbondioksit patlamaları, yani sıcaklıkların hızla yükselmesine neden olan sera gazı patlamaları salabilir.
Şu anda insanlar, fosil yakıtlardan her yıl 40 milyar tondan fazla karbon salarak gezegeni ısıtıyorlar. Biyologlar, küresel ısınmanın hız kesmeden devam etmesi halinde bunun birçok türün yok olmasına yol açacağından ve insanların dünyanın büyük bir bölümünde sıcaklık ve nemden sağ çıkamayacak durumda kalacağından korkuyor.
Pangea Ultima’ya Dr. Farnsworth ve meslektaşları bizim gibi memeliler için işlerin çok daha kötüleşeceği sonucuna vardı. Araştırmacılar, Pangea Ultima’nın neredeyse tamamının bir memelinin hayatta kalamayacağı kadar sıcak hale gelebileceğini buldu. Bir kitlesel yok oluş durumunda ortadan kaybolabilirler.
Dr. Farnsworth, bazı memelilerin Pangea Ultima’nın kenarındaki korunan alanlarda hayatta kalabileceğini kabul etti. “Kuzey ve güney çevredeki bazı bölgeler hayatta kalabilir” dedi.
Yine de memelilerin son 65 milyon yıldır sahip oldukları hakimiyeti kaybedeceklerinden emindi. Bunların yerini sıcağa tahammül edebilen soğukkanlı sürüngenler alabilir.
Araştırmada yer almayan Almanya’daki Erlangen-Nürnberg Üniversitesi’nden iklim araştırmacısı Wolfgang Kießling, modelin memelilerin hayatta kalması için büyük önem taşıyabilecek bir faktörü hesaba katmadığını söyledi: iklimin kademeli olarak azalması Dünyanın iç kısmından kaçan ısıyı değiştirin. Bu düşüş, daha az volkanik patlamaya ve atmosfere daha az karbondioksit salınmasına neden olabilir.
“Memeliler sanılandan biraz daha uzun süre hayatta kalabilir” dedi; belki de 200 milyon yıl kadar.
Yeni çalışmada yer almayan Colorado Üniversitesi’nden gezegensel iklim bilimcisi Eric Wolf, araştırmanın bir gün diğer gezegenlerdeki yaşamı keşfetmemize yardımcı olabileceğini söyledi. Bilim adamları diğer güneş sistemlerindeki gezegenleri gözlemlemek için güçlü uzay teleskoplarını kullanmaya başladıkça, orada ne tür yaşamın hayatta kalabileceğini anlamak için kıtasal düzenlerini ölçebilirler.
“Göreceğimiz birçok dünyaya hazırlanmaya çalışıyoruz” dedi Dr. Kurt.
Araştırmacılar, gelecek yüzyılda insan kaynaklı küresel ısınmayı öngören modellere benzer şekilde, gelecekteki dünyamızın sanal bir simülasyonunu oluşturdular. Gezegenin kıtalarının hareketi ve atmosferin kimyasal bileşimindeki dalgalanmalar hakkındaki verileri kullanan yeni çalışma, geleceğe çok daha fazla öngörüde bulundu.
Bristol Üniversitesi’nden ekibe liderlik eden paleoiklim bilimcisi Alexander Farnsworth, gezegenin biz de dahil olmak üzere memelilerin karada hayatta kalamayacak kadar sıcak olabileceğini söyledi. Araştırmacılar iklimin üç faktör nedeniyle ölümcül hale geleceğini buldu: Güneşin daha parlak olması, kıtaların coğrafyasındaki değişiklik ve karbondioksitteki artış.
“Bu artık hayatta kalınamayacak üçlü bir darbe” dedi Dr. Farnsworth. O ve meslektaşları çalışmalarını Pazartesi günü Nature Geoscience dergisinde yayınladılar.
Bilim insanları onlarca yıldır Dünya’daki yaşamın kaderini tahmin etmeye çalışıyorlar. Gökbilimciler güneşimizin daha da parlayacağına ve yaklaşık 7,6 milyar yıl içinde Dünya’yı yutabileceğine inanıyor.
Ama muhtemelen hayat o kadar uzun sürmeyecek. Güneş gezegene daha fazla enerji gönderdikçe, Dünya’nın atmosferi ısınıyor ve okyanuslardan ve kıtalardan daha fazla suyun buharlaşmasına neden oluyor. Su buharı güçlü bir sera gazıdır ve bu nedenle daha fazla ısı depolar. İki milyar yıl içinde okyanusları kaynatacak kadar ısınabilir.
2020 yılında Dr. Farnsworth, dikkatini salgından uzaklaştırmak için dikkatini Dünya’nın geleceğine çeviriyor. Uzak gelecekte kıtaların gezegen etrafında nasıl hareket edeceğini öngören bir çalışmaya rastladı.
Dünya’nın tarihi boyunca kara kütleleri çarpışarak süper kıtalar oluşturdu ve bunların bir kısmı daha sonra parçalandı. Son süper kıta Pangea, 330 ila 170 milyon yıl önce vardı. Çalışma, 250 milyon yıl içinde ekvator boyunca Pangea Ultima adı verilen yeni bir süper kıtanın oluşacağını öngördü.
Ana araştırmasında Dr. Geçmişin iklimini yeniden inşa etmek için antik Dünya’nın Farnsworth modelleri. Ancak modellerini kullanarak Pangea Ultima’da yaşamın nasıl olacağını görmenin ilginç olacağını düşündü. İçinde bulunduğu ortam onu şaşırttı.
“Bu dünya çok sıcaktı” dedi.
Dr. Farnsworth, Pangea Ultima modelini geliştiren Teksas Üniversitesi’nden emekli jeofizikçi Christopher Scotese’yi ve diğer uzmanları bu uzak geleceğin daha ayrıntılı simülasyonlarını yürütmek, atmosferin okyanuslar, süper kıta ve çevresindeki dağlar üzerindeki hareketini izlemek üzere işe aldı.
Araştırmada yer almayan Alman Yer Bilimleri Araştırma Merkezi GFZ’den Dünya sistemi bilimcisi Hannah Davis, “Oldukça şey yaptılar, bu da beni gerçekten etkiliyor” dedi.
Araştırmacılar, Pangea Ultima’nın çeşitli olası jeolojik ve atmosferik koşullar altında günümüz kıtalarından çok daha sıcak olacağını buldu. Büyük değişimin bir nedeni güneştir. Her 110 milyon yılda bir güneşin yaydığı enerji yüzde 1 oranında artıyor.
Ancak süper kıta işleri daha da kötüleştirecek. Bir yandan karalar okyanuslardan daha hızlı ısınıyor. Kıtalar dev bir kara kütlesi halinde bir araya getirilirse, sıcaklıkların hızla artabileceği geniş bir iç kısım ortaya çıkacak.
Pangea Ultima, okyanustan uzakta geniş ve düz arazileri kapsayacak topografyası sayesinde iklimi de etkileyecek. Bugün Dünya’da yağmur suyu ve karbondioksit, dağların ve tepelerin yamaçlarındaki minerallerle reaksiyona giriyor, bunlar daha sonra denize taşınıyor ve deniz tabanına düşüyor. Sonuç olarak karbondioksit sürekli olarak atmosferden uzaklaştırılıyor. Ancak Dünya Pangea Ultima’ya ev sahipliği yaptığında taşıma bandı yavaşlayacak.
Modele göre, Pangea Ultima önceki süper kıtalar gibi davranırsa karbondioksit yayan volkanlarla noktalanacak. Dünyanın derinliklerindeki erimiş kayaların türbülanslı hareketleri sayesinde, volkanlar binlerce yıl boyunca devasa karbondioksit patlamaları, yani sıcaklıkların hızla yükselmesine neden olan sera gazı patlamaları salabilir.
Şu anda insanlar, fosil yakıtlardan her yıl 40 milyar tondan fazla karbon salarak gezegeni ısıtıyorlar. Biyologlar, küresel ısınmanın hız kesmeden devam etmesi halinde bunun birçok türün yok olmasına yol açacağından ve insanların dünyanın büyük bir bölümünde sıcaklık ve nemden sağ çıkamayacak durumda kalacağından korkuyor.
Pangea Ultima’ya Dr. Farnsworth ve meslektaşları bizim gibi memeliler için işlerin çok daha kötüleşeceği sonucuna vardı. Araştırmacılar, Pangea Ultima’nın neredeyse tamamının bir memelinin hayatta kalamayacağı kadar sıcak hale gelebileceğini buldu. Bir kitlesel yok oluş durumunda ortadan kaybolabilirler.
Dr. Farnsworth, bazı memelilerin Pangea Ultima’nın kenarındaki korunan alanlarda hayatta kalabileceğini kabul etti. “Kuzey ve güney çevredeki bazı bölgeler hayatta kalabilir” dedi.
Yine de memelilerin son 65 milyon yıldır sahip oldukları hakimiyeti kaybedeceklerinden emindi. Bunların yerini sıcağa tahammül edebilen soğukkanlı sürüngenler alabilir.
Araştırmada yer almayan Almanya’daki Erlangen-Nürnberg Üniversitesi’nden iklim araştırmacısı Wolfgang Kießling, modelin memelilerin hayatta kalması için büyük önem taşıyabilecek bir faktörü hesaba katmadığını söyledi: iklimin kademeli olarak azalması Dünyanın iç kısmından kaçan ısıyı değiştirin. Bu düşüş, daha az volkanik patlamaya ve atmosfere daha az karbondioksit salınmasına neden olabilir.
“Memeliler sanılandan biraz daha uzun süre hayatta kalabilir” dedi; belki de 200 milyon yıl kadar.
Yeni çalışmada yer almayan Colorado Üniversitesi’nden gezegensel iklim bilimcisi Eric Wolf, araştırmanın bir gün diğer gezegenlerdeki yaşamı keşfetmemize yardımcı olabileceğini söyledi. Bilim adamları diğer güneş sistemlerindeki gezegenleri gözlemlemek için güçlü uzay teleskoplarını kullanmaya başladıkça, orada ne tür yaşamın hayatta kalabileceğini anlamak için kıtasal düzenlerini ölçebilirler.
“Göreceğimiz birçok dünyaya hazırlanmaya çalışıyoruz” dedi Dr. Kurt.