Kyoto Üniversitesi'nde doktora öğrencisi olan Ena Onishi, şempanzelerin idrarını izleyerek 600 saatten fazla zaman harcadı. Ancak tüm bu casuslukların iyi bir nedeni var. Yakın zamanda primatların yakındaki şempanzelerin de aynı şeyi yaptığını gördüklerinde zili çalma eğiliminde olduklarını keşfeden bir araştırma ekibinin parçası.
Current Biology dergisinde Pazartesi günü yayınlanan bir çalışmada, Bayan Onishi ve meslektaşları, bulaşıcı idrara çıkma adını verdikleri bu olguyu tanımladılar. Keşifleri, şempanzelerin ve diğer primatların sosyal yaşamlarında işemenin oynayabileceği rol hakkında soruları gündeme getiriyor.
Bayan Onishi, bulaşıcı idrara çıkma olayını ilk kez 2019 yılında Japonya'nın Kyoto kentindeki Kumamoto Koruma Alanı'nda şempanzeleri gözlemlerken keşfetti. Bayan Onishi, “Başka bir araştırma projesi için bir grup tutsak şempanzeyi gözlemliyordum ve aynı anda idrara çıkma eğiliminde olduklarını fark ettim” dedi. “Bu beni düşündürdü: Bu, bulaşıcı esneme gibi bulaşıcı davranışlardan biri olabilir mi?” diye açıkladı ve başkalarının bunu yaptığını gördüğümüzde veya duyduğumuzda doğuştan gelen esneme eğilimimize atıfta bulundu.
Bayan Onishi bunu öğrenmek için sığınaktaki 20 şempanzeyi inceledi ve onların 1.300'den fazla kez birlikte işediklerini gözlemledi. Rakamları analiz ettikten sonra Bayan Onishi ve meslektaşları şempanzelerin aslında hızlı bir şekilde art arda idrar yaptıklarını buldular. Şempanzenin orijinal idrar yapma cihazına ne kadar yakınsa gruba katılma olasılığının da o kadar yüksek olduğunu buldular. Ayrıca sosyal merdivende daha alt sıralarda yer alan şempanzelerin, diğerleri ayrıldığında ayrılma olasılıklarının daha yüksek olduğunu da keşfettiler.
Bayan Onishi, “Bu sonuç bizim için şaşırtıcıydı” dedi. “Uzun süredir göz ardı edilen bu davranışın sosyal işlevi hakkında ilginç soruları gündeme getirdi.”
Şempanzelerin bunu neden yaptığı bir sır olarak kalıyor, ancak Bayan Onishi ve meslektaşlarının birkaç hipotezi var. “Bulaşıcı idrara çıkma, grup bağlarını güçlendirmeye ve genel sosyal uyumu artırmaya yardımcı olabilir” dedi. “Kolektif davranışa katılma konusunda ortak bir istekliliği teşvik edebilir. O kadar çok seçenek var ki.”
Her ne kadar çalışma, çoğu biyomedikal araştırma endüstrisinden kurtarılan esaret altındaki şempanzelerle sınırlı olsa da, bu davranışın yalnızca bu grupta meydana gelme olasılığı zayıf.
Harvard Üniversitesi'nde şempanzelerin ve bonoboların davranışsal ekolojisini inceleyen ve araştırmaya dahil olmayan evrimsel biyolog Martin Surbeck, “Vahşi doğada büyük maymunlarla birlikte yürüdüğünüzde, genellikle grup üyelerinin faaliyetlerini gerçekten koordine ettiğini görürsünüz” dedi.
Dr. Surbeck, Kumamoto şempanzelerinin bulaşıcı idrara çıkma yaptıklarını ve bu davranışın vahşi doğada beklenmedik olmadığını öğrendiğinde şaşırmadığını söyledi. “Bunu diğer sosyal türlerde bile görebiliriz” dedi.
Bulaşıcı idrara çıkma ve bunun evrimsel işlevi konusunda hâlâ daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmasına rağmen, Bayan Onishi ve meslektaşları, basit gözlem yoluyla bu kadar çok şey öğrendiklerinden memnundu.
Bayan Onishi, “Hayvanların günlük faaliyetlerinde keşfedilecek sayısız şey var” dedi.
Current Biology dergisinde Pazartesi günü yayınlanan bir çalışmada, Bayan Onishi ve meslektaşları, bulaşıcı idrara çıkma adını verdikleri bu olguyu tanımladılar. Keşifleri, şempanzelerin ve diğer primatların sosyal yaşamlarında işemenin oynayabileceği rol hakkında soruları gündeme getiriyor.
Bayan Onishi, bulaşıcı idrara çıkma olayını ilk kez 2019 yılında Japonya'nın Kyoto kentindeki Kumamoto Koruma Alanı'nda şempanzeleri gözlemlerken keşfetti. Bayan Onishi, “Başka bir araştırma projesi için bir grup tutsak şempanzeyi gözlemliyordum ve aynı anda idrara çıkma eğiliminde olduklarını fark ettim” dedi. “Bu beni düşündürdü: Bu, bulaşıcı esneme gibi bulaşıcı davranışlardan biri olabilir mi?” diye açıkladı ve başkalarının bunu yaptığını gördüğümüzde veya duyduğumuzda doğuştan gelen esneme eğilimimize atıfta bulundu.
Bayan Onishi bunu öğrenmek için sığınaktaki 20 şempanzeyi inceledi ve onların 1.300'den fazla kez birlikte işediklerini gözlemledi. Rakamları analiz ettikten sonra Bayan Onishi ve meslektaşları şempanzelerin aslında hızlı bir şekilde art arda idrar yaptıklarını buldular. Şempanzenin orijinal idrar yapma cihazına ne kadar yakınsa gruba katılma olasılığının da o kadar yüksek olduğunu buldular. Ayrıca sosyal merdivende daha alt sıralarda yer alan şempanzelerin, diğerleri ayrıldığında ayrılma olasılıklarının daha yüksek olduğunu da keşfettiler.
Bayan Onishi, “Bu sonuç bizim için şaşırtıcıydı” dedi. “Uzun süredir göz ardı edilen bu davranışın sosyal işlevi hakkında ilginç soruları gündeme getirdi.”
Şempanzelerin bunu neden yaptığı bir sır olarak kalıyor, ancak Bayan Onishi ve meslektaşlarının birkaç hipotezi var. “Bulaşıcı idrara çıkma, grup bağlarını güçlendirmeye ve genel sosyal uyumu artırmaya yardımcı olabilir” dedi. “Kolektif davranışa katılma konusunda ortak bir istekliliği teşvik edebilir. O kadar çok seçenek var ki.”
Her ne kadar çalışma, çoğu biyomedikal araştırma endüstrisinden kurtarılan esaret altındaki şempanzelerle sınırlı olsa da, bu davranışın yalnızca bu grupta meydana gelme olasılığı zayıf.
Harvard Üniversitesi'nde şempanzelerin ve bonoboların davranışsal ekolojisini inceleyen ve araştırmaya dahil olmayan evrimsel biyolog Martin Surbeck, “Vahşi doğada büyük maymunlarla birlikte yürüdüğünüzde, genellikle grup üyelerinin faaliyetlerini gerçekten koordine ettiğini görürsünüz” dedi.
Dr. Surbeck, Kumamoto şempanzelerinin bulaşıcı idrara çıkma yaptıklarını ve bu davranışın vahşi doğada beklenmedik olmadığını öğrendiğinde şaşırmadığını söyledi. “Bunu diğer sosyal türlerde bile görebiliriz” dedi.
Bulaşıcı idrara çıkma ve bunun evrimsel işlevi konusunda hâlâ daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmasına rağmen, Bayan Onishi ve meslektaşları, basit gözlem yoluyla bu kadar çok şey öğrendiklerinden memnundu.
Bayan Onishi, “Hayvanların günlük faaliyetlerinde keşfedilecek sayısız şey var” dedi.