Madagaskar’ın kuzey ormanlarına gece çöktüğünde ağaçlar canlanır. Bir ağaç kabuğu parçası gibi görünen şey bir ağaç gövdesinden soyuluyor ve yavaş yavaş bir dal boyunca sürünmeye başlıyor. Aslında bu, yeni tanımlanan yaprak kuyruklu bir geko türü olan Uroplatus garamaso’dur.
Bu hayvan göz kamaştırıcı bir kamuflajdır – bukalemundan daha iyidir – ancak uzun süredir halkın gözünden saklanmıştır. Ve onu benzersiz kılan özelliklerin birçoğu hala evrimsel bir gizemdir.
“Bunlar muhteşem hayvanlar. Çok yabancısın. Diğer tüm sürüngenlerden tamamen farklı görünüyorlar“ Danimarka Doğa Tarihi Müzesi’nde herpetoloji küratörü ve Salamandra dergisinde geçen ay buluntuyu anlatan makalenin ortak yazarı Mark D. Scherz şöyle konuştu:
Madagaskar’a özgü 22 yaprak kuyruklu kertenkele türü iki kategoriye ayrılıyor: tüyler ürpertici bir şekilde yapraklara benzeyecek şekilde evrimleşmiş olanlar ve ağaç kabuğunu taklit edenler. U. garamaso ve diğerlerinin kabukla birleşen yanlarında ve bacaklarında kaküller, çenenin alt tarafında sakalları ve düzleştirilmiş kuyrukları vardır.
Gün boyunca bu kenarı katlayıp ağaç gövdelerine yaslanarak onları “neredeyse görünmez” hale getiriyorlar, dedi Dr. Şaka. Geceleri uyku pozisyonlarından çıkıp “küçük leoparlar veya jaguarlar” gibi omurgasız avları için ormanda dolaştıklarını ekledi.
U. garamaso kılık değiştirme konusunda o kadar yetenekli ki onlarca yıldır Madagaskar’da U. henkeli adı verilen başka bir yaprak kuyruklu geko ile karıştırıldı. Dr., ellerinde başka bir hayvan olup olmadığını ilk merak edenlerin muhtemelen 2000’li yılların başında İngiliz evcil hayvan tüccarları olduğunu söyledi. Şaka. Tüccarlar küçük fiziksel farklılıklar fark etti. Bu kertenkele U. henkeli’den daha küçüktür ve biraz daha dar bir kuyruğa sahiptir. Elmaslarla kaplı gözleri daha zengin bir kehribar-kırmızı renktedir.
“Evcil hayvan mağazalarında mevcuttu ve çeşitli çalışmalar için birçok kez test edildi. Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden araştırmaya dahil olmayan araştırmacı Rebecca J. Laver, “genetik farklılık bir dereceye kadar tanındı” dedi. “Fakat bazen yeni türler keşfedilse ve işin içinde yeni bir şeylerin olduğunu hemen fark etseniz bile, bu kertenkeleler pek çok açıdan kamuflaj ustasıdır.”
Etrafındaki ekip Dr. Anahtar ipucunu bulmak için Scherz’in U. garamaso’nun genetiği, morfolojisi ve evrimsel soyuna ilişkin onlarca yıllık araştırması gerekti: Gekonun dil ucu pembe değil siyahtır.
“Neredeyse hepsinin kendine özgü ağız rengi var ve bu, bu cinsteki türlerin tanımlanmasında inanılmaz derecede önemli olduğunu kanıtlıyor” dedi Dr. Şaka. “Bu özellik çok güzel uyuyor.” Bazı türlerin ağızları tamamen siyahken, bazılarının ağzı parlak sarı veya pembedir.
Ancak bilim adamlarının türler arasındaki bu küstah farklılığın neden ortaya çıktığına veya bunun ne işe yaradığına dair hiçbir fikri yok. Özel bir iletişim sinyalinin parçası olabilir veya farklı türleri ayırt etmek için kullanılabilir. Bu bir uyarı veya çiftleşme işareti olabilir veya bire bir dövüş için kullanılabilir.
“Gerçekten şu anda açıklayamadığımız çok sıra dışı bir şey oluyor” dedi Dr. Şaka.
Uroplatus grubundaki gekoların karmaşık kamuflaj numaralarını genel olarak nasıl başardıkları da belirsizdir. Araştırmaya dahil olmayan Villanova Üniversitesi’nden geko uzmanı Aaron Matthew Bauer’e göre, bunlar o kadar benzersiz ki, bir zamanlar tamamen farklı bir sürüngen grubu oldukları düşünülüyordu.
Madagaskar’ın dağlık kuzeyinde birçok tür ortaya çıktığına göre, gelişen türleşmeden sorumlu olan ortak bir tarihsel olaylar dizisi veya jeolojik ve iklimsel özellikler olmalıdır. “Bu yeni keşif, Madagaskar’ın çeşitlilik kalıpları ve sadece kertenkelelerin değil aynı zamanda diğer omurgalı ve omurgasız gruplarının evrimi hakkında bildiklerimizin genel resmine katkıda bulunuyor” dedi Dr. Çiftçi.
Eğer U. henkeli Aslında bunlar iki ayrı tür ve her biri artık daha küçük bir coğrafi alana sahip ve bilim insanları ve korumacıların buna göre plan yapması gerekiyor.
Neredeyse her yıl yeni tanımlanan gekoların sayısı diğer sürüngen gruplarından daha fazladır. “Onlar sürüngenlerdeki büyüme endüstrisidir” dedi Dr. Çiftçi. “Madagaskar’da daha fazla yaprak kuyruklu geko bulunması tamamen mümkün.”
Bu hayvan göz kamaştırıcı bir kamuflajdır – bukalemundan daha iyidir – ancak uzun süredir halkın gözünden saklanmıştır. Ve onu benzersiz kılan özelliklerin birçoğu hala evrimsel bir gizemdir.
“Bunlar muhteşem hayvanlar. Çok yabancısın. Diğer tüm sürüngenlerden tamamen farklı görünüyorlar“ Danimarka Doğa Tarihi Müzesi’nde herpetoloji küratörü ve Salamandra dergisinde geçen ay buluntuyu anlatan makalenin ortak yazarı Mark D. Scherz şöyle konuştu:
Madagaskar’a özgü 22 yaprak kuyruklu kertenkele türü iki kategoriye ayrılıyor: tüyler ürpertici bir şekilde yapraklara benzeyecek şekilde evrimleşmiş olanlar ve ağaç kabuğunu taklit edenler. U. garamaso ve diğerlerinin kabukla birleşen yanlarında ve bacaklarında kaküller, çenenin alt tarafında sakalları ve düzleştirilmiş kuyrukları vardır.
Gün boyunca bu kenarı katlayıp ağaç gövdelerine yaslanarak onları “neredeyse görünmez” hale getiriyorlar, dedi Dr. Şaka. Geceleri uyku pozisyonlarından çıkıp “küçük leoparlar veya jaguarlar” gibi omurgasız avları için ormanda dolaştıklarını ekledi.
U. garamaso kılık değiştirme konusunda o kadar yetenekli ki onlarca yıldır Madagaskar’da U. henkeli adı verilen başka bir yaprak kuyruklu geko ile karıştırıldı. Dr., ellerinde başka bir hayvan olup olmadığını ilk merak edenlerin muhtemelen 2000’li yılların başında İngiliz evcil hayvan tüccarları olduğunu söyledi. Şaka. Tüccarlar küçük fiziksel farklılıklar fark etti. Bu kertenkele U. henkeli’den daha küçüktür ve biraz daha dar bir kuyruğa sahiptir. Elmaslarla kaplı gözleri daha zengin bir kehribar-kırmızı renktedir.
“Evcil hayvan mağazalarında mevcuttu ve çeşitli çalışmalar için birçok kez test edildi. Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden araştırmaya dahil olmayan araştırmacı Rebecca J. Laver, “genetik farklılık bir dereceye kadar tanındı” dedi. “Fakat bazen yeni türler keşfedilse ve işin içinde yeni bir şeylerin olduğunu hemen fark etseniz bile, bu kertenkeleler pek çok açıdan kamuflaj ustasıdır.”
Etrafındaki ekip Dr. Anahtar ipucunu bulmak için Scherz’in U. garamaso’nun genetiği, morfolojisi ve evrimsel soyuna ilişkin onlarca yıllık araştırması gerekti: Gekonun dil ucu pembe değil siyahtır.
“Neredeyse hepsinin kendine özgü ağız rengi var ve bu, bu cinsteki türlerin tanımlanmasında inanılmaz derecede önemli olduğunu kanıtlıyor” dedi Dr. Şaka. “Bu özellik çok güzel uyuyor.” Bazı türlerin ağızları tamamen siyahken, bazılarının ağzı parlak sarı veya pembedir.
Ancak bilim adamlarının türler arasındaki bu küstah farklılığın neden ortaya çıktığına veya bunun ne işe yaradığına dair hiçbir fikri yok. Özel bir iletişim sinyalinin parçası olabilir veya farklı türleri ayırt etmek için kullanılabilir. Bu bir uyarı veya çiftleşme işareti olabilir veya bire bir dövüş için kullanılabilir.
“Gerçekten şu anda açıklayamadığımız çok sıra dışı bir şey oluyor” dedi Dr. Şaka.
Uroplatus grubundaki gekoların karmaşık kamuflaj numaralarını genel olarak nasıl başardıkları da belirsizdir. Araştırmaya dahil olmayan Villanova Üniversitesi’nden geko uzmanı Aaron Matthew Bauer’e göre, bunlar o kadar benzersiz ki, bir zamanlar tamamen farklı bir sürüngen grubu oldukları düşünülüyordu.
Madagaskar’ın dağlık kuzeyinde birçok tür ortaya çıktığına göre, gelişen türleşmeden sorumlu olan ortak bir tarihsel olaylar dizisi veya jeolojik ve iklimsel özellikler olmalıdır. “Bu yeni keşif, Madagaskar’ın çeşitlilik kalıpları ve sadece kertenkelelerin değil aynı zamanda diğer omurgalı ve omurgasız gruplarının evrimi hakkında bildiklerimizin genel resmine katkıda bulunuyor” dedi Dr. Çiftçi.
Eğer U. henkeli Aslında bunlar iki ayrı tür ve her biri artık daha küçük bir coğrafi alana sahip ve bilim insanları ve korumacıların buna göre plan yapması gerekiyor.
Neredeyse her yıl yeni tanımlanan gekoların sayısı diğer sürüngen gruplarından daha fazladır. “Onlar sürüngenlerdeki büyüme endüstrisidir” dedi Dr. Çiftçi. “Madagaskar’da daha fazla yaprak kuyruklu geko bulunması tamamen mümkün.”