Çekiç kafalılar sıcağı sever ama iyi bir yemek için soğuğu da severler. Düz kafalı avcılar, balık ve kalamar avlamak için her gece birkaç kez tropikal yüzey sularından okyanusun soğuk derinliklerine 2.600 fitten daha fazla dalarlar ve yemek için 68 Fahrenheit derecelik bir sıcaklık düşüşüne katlanırlar.
Bu soğukkanlı Chondrichthyanlar, donmuş balığa dönüşmeden bu sıcaklıklara nasıl tahammül ediyor? Science dergisinde Perşembe günü yayınlanan bir çalışma, bir türün, Sphyrna lewini veya taraklı çekiç kafalarının nasıl çalıştığını gösteriyor., Gece dalışlarında sıcak kalın: fırfırı atlarlar, solungaçları kapatırlar ve neredeyse nefeslerini tutarlar.
Soğukkanlı bir balığın sıcaklığını düzenlemeye yönelik bu strateji daha önce hiç gözlemlenmedi ve onu, tolere etmek için çok farklı stratejiler kullanan büyük beyaz köpekbalığı veya Atlantik mavi yüzgeçli orkinos gibi yüksek performanslı balıklardan (evet, bilimsel terim bu) ayırıyor. aşırı soğuk.
Mānoa’daki Hawaii Üniversitesi’nde köpekbalığı biyoloğu olan Mark Royer, başka bir araştırma projesi sırasında ne kadar derine daldıklarını fark ettikten sonra kavisli çekiç kafalı köpekbalığının gizli ısıtma tekniğini araştırmak için ilham aldı. Hawaii yakınlarındaki altı çekiç kafalı köpekbalığının sırt yüzgeçlerinin yanına bir sensör paketi yerleştirdi. Paketler, birkaç hafta sonra köpekbalıklarından ayrılacak ve denizden çıkarılmaya hazır olduklarında bir uydu sinyali yayınlayacak şekilde tasarlandı.
Etiketler, köpekbalığı Fitbits’e benziyordu, dedi Dr. Royer ve derinlik ve vücut ısısı gibi toplanan veriler. Hatta balığın kuyruğunun her hareketini algılayacak kadar hassastılar. doktor Royer ve meslektaşları, çekiç kafalı köpekbalıklarının inişlerinin başlarında vücut ısısının bir kısmını kaybettiğini, ancak daha sonra daha derine yüzdükçe aynı yüzey sıcaklıklarını hızla geri kazandığını keşfettiler. Çevredeki su 39 derece Fahrenheit kadar soğuk olduğunda bile, köpekbalıklarının vücut sıcaklıkları saatlerce süren dalışlar sırasında 75 derece civarındaydı.
Köpekbalıkları ektotermlerdir, yani vücut sıcaklıkları büyük ölçüde çevredeki su sıcaklığı tarafından belirlenir. doktor Royer ve ekibi, köpek balıkları aktif olarak vücut ısılarını depolamadıkça topladıkları sıcaklık verilerinin bir anlam ifade etmediğini göstermek için matematiksel bir model kullandılar. Ayrıca (sahilde yıkanan) ölü çekiç kafalı köpekbalıkları ile bir su havuzu arasındaki ısı değişim oranını ölçtüler ve canlı derin dalış köpekbalıkları ile deniz suyu arasındakilere benzer oranlar buldular. İkisi arasındaki temel benzerlik? “Solungaçlardan iletken ısı kaybı yok” dedi Dr. soylu Ve solungaçlar, bir balığın vücudundaki 1 numaralı ısı kaybı kaynağıdır.
“Solungaçlar aslında kafanıza bağladığınız dev radyatörlerdir” dedi.
Korunan vücut ısısı ve ısı kaybını önleyebilecek diğer vücut uyarlamalarının olmaması, Dr. Royer, balıkların “nefeslerini tuttuklarından” ve bir şekilde solungaçları üzerinden su akışını durdurduklarından ve oksijen alma yeteneklerinden bahsediyor. Araştırmacılar, çekiç kafalıların bunu solungaç yarıklarını fiziksel olarak kapatarak yaptıklarından şüpheleniyorlar. Sonra, Dr. Royer, bu hipotezi doğrulamak için dalış yapan çekiç kafalı köpek balıklarına video kameralar takıyor.
Çalışmaya dahil olmayan Miami Üniversitesi’nden bir deniz biyoloğu olan Catherine Macdonald, gözlemlenen vücut ısısı verilerini korurken köpekbalıklarının normal nefes almasına “hiçbir yol görmediğini” söyleyerek ekibin mantığına katıldı.
Sonra, Dr. Royer’a, her gece sergiledikleri aşırı atletik performansın ardından iyileşme aşamasını daha iyi anlamak için çekiç kafalı köpek balıklarının metabolizmasını incelemeye davet etti. Çekiç kafalıların nispeten kısa süreli yüksek aktivite eğilimlerinin, saatlerce oltalara yakalandıklarında neden bu kadar kolay öldüklerini açıklayabileceğini öne sürüyor; Seçkin bir sprinterden maraton koşmasını istemek gibi.
“Bu çalışma daha birçok çalışmayı davet ediyor” dedi Dr. Macdonald. “Köpekbalıklarının beni şaşırtma yeteneklerine her zaman hayran kalmışımdır.”
Bu soğukkanlı Chondrichthyanlar, donmuş balığa dönüşmeden bu sıcaklıklara nasıl tahammül ediyor? Science dergisinde Perşembe günü yayınlanan bir çalışma, bir türün, Sphyrna lewini veya taraklı çekiç kafalarının nasıl çalıştığını gösteriyor., Gece dalışlarında sıcak kalın: fırfırı atlarlar, solungaçları kapatırlar ve neredeyse nefeslerini tutarlar.
Soğukkanlı bir balığın sıcaklığını düzenlemeye yönelik bu strateji daha önce hiç gözlemlenmedi ve onu, tolere etmek için çok farklı stratejiler kullanan büyük beyaz köpekbalığı veya Atlantik mavi yüzgeçli orkinos gibi yüksek performanslı balıklardan (evet, bilimsel terim bu) ayırıyor. aşırı soğuk.
Mānoa’daki Hawaii Üniversitesi’nde köpekbalığı biyoloğu olan Mark Royer, başka bir araştırma projesi sırasında ne kadar derine daldıklarını fark ettikten sonra kavisli çekiç kafalı köpekbalığının gizli ısıtma tekniğini araştırmak için ilham aldı. Hawaii yakınlarındaki altı çekiç kafalı köpekbalığının sırt yüzgeçlerinin yanına bir sensör paketi yerleştirdi. Paketler, birkaç hafta sonra köpekbalıklarından ayrılacak ve denizden çıkarılmaya hazır olduklarında bir uydu sinyali yayınlayacak şekilde tasarlandı.
Etiketler, köpekbalığı Fitbits’e benziyordu, dedi Dr. Royer ve derinlik ve vücut ısısı gibi toplanan veriler. Hatta balığın kuyruğunun her hareketini algılayacak kadar hassastılar. doktor Royer ve meslektaşları, çekiç kafalı köpekbalıklarının inişlerinin başlarında vücut ısısının bir kısmını kaybettiğini, ancak daha sonra daha derine yüzdükçe aynı yüzey sıcaklıklarını hızla geri kazandığını keşfettiler. Çevredeki su 39 derece Fahrenheit kadar soğuk olduğunda bile, köpekbalıklarının vücut sıcaklıkları saatlerce süren dalışlar sırasında 75 derece civarındaydı.
Köpekbalıkları ektotermlerdir, yani vücut sıcaklıkları büyük ölçüde çevredeki su sıcaklığı tarafından belirlenir. doktor Royer ve ekibi, köpek balıkları aktif olarak vücut ısılarını depolamadıkça topladıkları sıcaklık verilerinin bir anlam ifade etmediğini göstermek için matematiksel bir model kullandılar. Ayrıca (sahilde yıkanan) ölü çekiç kafalı köpekbalıkları ile bir su havuzu arasındaki ısı değişim oranını ölçtüler ve canlı derin dalış köpekbalıkları ile deniz suyu arasındakilere benzer oranlar buldular. İkisi arasındaki temel benzerlik? “Solungaçlardan iletken ısı kaybı yok” dedi Dr. soylu Ve solungaçlar, bir balığın vücudundaki 1 numaralı ısı kaybı kaynağıdır.
“Solungaçlar aslında kafanıza bağladığınız dev radyatörlerdir” dedi.
Korunan vücut ısısı ve ısı kaybını önleyebilecek diğer vücut uyarlamalarının olmaması, Dr. Royer, balıkların “nefeslerini tuttuklarından” ve bir şekilde solungaçları üzerinden su akışını durdurduklarından ve oksijen alma yeteneklerinden bahsediyor. Araştırmacılar, çekiç kafalıların bunu solungaç yarıklarını fiziksel olarak kapatarak yaptıklarından şüpheleniyorlar. Sonra, Dr. Royer, bu hipotezi doğrulamak için dalış yapan çekiç kafalı köpek balıklarına video kameralar takıyor.
Çalışmaya dahil olmayan Miami Üniversitesi’nden bir deniz biyoloğu olan Catherine Macdonald, gözlemlenen vücut ısısı verilerini korurken köpekbalıklarının normal nefes almasına “hiçbir yol görmediğini” söyleyerek ekibin mantığına katıldı.
Sonra, Dr. Royer’a, her gece sergiledikleri aşırı atletik performansın ardından iyileşme aşamasını daha iyi anlamak için çekiç kafalı köpek balıklarının metabolizmasını incelemeye davet etti. Çekiç kafalıların nispeten kısa süreli yüksek aktivite eğilimlerinin, saatlerce oltalara yakalandıklarında neden bu kadar kolay öldüklerini açıklayabileceğini öne sürüyor; Seçkin bir sprinterden maraton koşmasını istemek gibi.
“Bu çalışma daha birçok çalışmayı davet ediyor” dedi Dr. Macdonald. “Köpekbalıklarının beni şaşırtma yeteneklerine her zaman hayran kalmışımdır.”