Uzun bir süre Afrika filleri gece uykusunun şampiyonuymuş gibi göründü. Yaklaşık iki saat uyku ile idare edebilirsiniz. Koalalar (20 saat) veya sizin (en az yedi artı en az bir fincan güçlü kahve) gibi diğer memelilerin çok daha fazlasına ihtiyacı vardır.
Ancak karada yaşayan en büyük memeliler denizde rekabet halindedir. Science dergisinde Perşembe günü yayınlanan bir araştırmaya göre, kuzey deniz fili de yaklaşık iki saatlik uykuyla idare edebiliyor. Çalışma, kuzey foklarının denizde karada olduğundan çok daha az uyuduğunu ve denizde yakaladıkları Z’lerin okyanus yüzeyinin yüzlerce fit altında yakalandığını buldu. Araştırma yazarları, derinde uyumanın, fokların gezici avcılar tarafından yenmeden kestirmesine izin verdiğine inanıyor.
Batı kıyılarında bulunan kuzey deniz fili, 2.500 fit derinliğe inebilen ve yaklaşık iki saat su altında kalabilen usta dalgıçlardır. Filler kadar büyük değiller ama erkekler bir araba kadar ağır olabilir ve 13 metreye kadar uzayabilir. Kuzey deniz fili, köpüren kütlelerini korumak için her yıl yaklaşık yedi ayını denizde balık ve kalamarla beslenerek geçirmek zorundadır.
Bu destansı yolculuklar sırasında foklar, büyük beyaz köpekbalıkları ve katil balinalar tarafından avlanmaya karşı savunmasızdır. Yunuslar ve kürklü foklar gibi bazı deniz memelilerinin beyinlerinin yarısı dinlenme halinde olabilir. Tek yarımküresel uyku olarak bilinen bu tür uyku, denizdeki bazı memelilerin kelimenin tam anlamıyla tek gözleri açık uyumasına olanak tanıyarak yırtıcıların onları hazırlıksız yakalamasını engeller. Ancak foklar bizim gibi uyurlar ve beyinlerini tamamen kapatırlar.
Şu anda San Diego’daki Scripps Oşinografi Enstitüsü’nde doktora sonrası araştırmacı olan Jessica Kendall-Bar, yemek yemek için harcadıkları ve denizde yenilmekten kaçınmaya çalıştıkları süre göz önüne alındığında kuzey deniz fililerinin nasıl uyuyabildiklerini merak etti.
Deniz fillerinin bir katil balina veya köpekbalığının ağzında uyanmaktan nasıl kaçındıklarını öğrenmek için Dr. Kendall-Bar, fokların beyin dalgalarını ve kalp dalış hızlarını, dalış derinliklerini ve hareketlerini izleyebilecek bir cihaz geliştirmek için Kaliforniya Üniversitesi, Santa Cruz’daki meslektaşlarıyla birlikte çalışıyordu. Cihaz non-invazivdir ve fokun kafasına bir bone gibi oturur. Ekip, cihazları birkaç fokun kafasına taktı ve beş gün boyunca uyku alışkanlıklarını izledi. Cihazlar tarafından toplanan veriler, rakipsiz bir uyku rutini ortaya çıkardı.
“Aşağıya dalın, yüzmeyi bırakın ve süzülmeye başlayın,” dedi Dr. Kendal barı.
Ne kadar derine inerlerse, beyin aktiviteleri o kadar yavaşlar.
“Sonra REM uykusuna giriyorlar, burada baş aşağı dönüyorlar, daireler çiziyorlar ve bir yaprak gibi düşüyorlar” dedi.
Uykunun en derin aşaması olan REM (hızlı göz hareketi) uykusu sırasında, foklar yavaş inişlerinin farkında olmadan baş aşağı duruyorlardı.
Foklar yaklaşık 10 dakikalık bir uykudan sonra aniden uyandılar ve yüzeye geri döndüler. Bu uyku dalışları sırasında, bazı foklar 300 fitin üzerine batar ve bazen kendilerini okyanus tabanında bulurdu.
Dr. İzlenen Kendall-Bar ve meslektaşları, her gün birkaç uyku dalışı yaptı ve toplamda yaklaşık iki saat uyku sağladı. Kuzey fili üremek ve tüy dökmek için karaya çıktıklarında günde 10 saatten fazla uyurlar. Bu süre zarfında foklar yemek yemezler, bu da onların ekstra uykuya olan ihtiyaçlarını açıklayabilir.
Uykunun evrimi ve işlevini inceleyen Los Angeles California Üniversitesi’nde psikiyatri profesörü olan Jerome Siegel, “Uyku, uyarlanabilir bir özelliktir” dedi. “Hayvanlar belirli durumlarda uyumak için evrimleşmiştir, diğerlerinde değil.” Çok mantıklı, dedi Dr. Deniz fillerinin denizde uyudukları süreyi, yiyeceklerinden en iyi şekilde yararlanmak ve yırtıcı hayvanlara maruz kalma sürelerini azaltmak için sınırladığı foklar.
Bu, fokların uyku alışkanlıklarını daha az etkileyici yapmaz.
“Kuzey deniz fili, ne kadar uyudukları konusunda benzeri görülmemiş bir esneklik gösteriyor” dedi Dr. Kendal barı. “Başka hiçbir memeli 200 günden fazla günde 10,8 saat ve günde yaklaşık iki saat uyumaz.”
doktor Kendall-Bar, ekibinin bulgularının deniz memelilerini korumaya yardımcı olacağını umuyor.
“Deniz memelilerinin denizde nerede, ne zaman ve nasıl tünediği hakkında daha fazla bilgi edinmek, bilim adamlarının kritik kış uykusu habitatlarının yönetimini iyileştirmelerine yardımcı olabilir” dedi.
Ancak karada yaşayan en büyük memeliler denizde rekabet halindedir. Science dergisinde Perşembe günü yayınlanan bir araştırmaya göre, kuzey deniz fili de yaklaşık iki saatlik uykuyla idare edebiliyor. Çalışma, kuzey foklarının denizde karada olduğundan çok daha az uyuduğunu ve denizde yakaladıkları Z’lerin okyanus yüzeyinin yüzlerce fit altında yakalandığını buldu. Araştırma yazarları, derinde uyumanın, fokların gezici avcılar tarafından yenmeden kestirmesine izin verdiğine inanıyor.
Batı kıyılarında bulunan kuzey deniz fili, 2.500 fit derinliğe inebilen ve yaklaşık iki saat su altında kalabilen usta dalgıçlardır. Filler kadar büyük değiller ama erkekler bir araba kadar ağır olabilir ve 13 metreye kadar uzayabilir. Kuzey deniz fili, köpüren kütlelerini korumak için her yıl yaklaşık yedi ayını denizde balık ve kalamarla beslenerek geçirmek zorundadır.
Bu destansı yolculuklar sırasında foklar, büyük beyaz köpekbalıkları ve katil balinalar tarafından avlanmaya karşı savunmasızdır. Yunuslar ve kürklü foklar gibi bazı deniz memelilerinin beyinlerinin yarısı dinlenme halinde olabilir. Tek yarımküresel uyku olarak bilinen bu tür uyku, denizdeki bazı memelilerin kelimenin tam anlamıyla tek gözleri açık uyumasına olanak tanıyarak yırtıcıların onları hazırlıksız yakalamasını engeller. Ancak foklar bizim gibi uyurlar ve beyinlerini tamamen kapatırlar.
Şu anda San Diego’daki Scripps Oşinografi Enstitüsü’nde doktora sonrası araştırmacı olan Jessica Kendall-Bar, yemek yemek için harcadıkları ve denizde yenilmekten kaçınmaya çalıştıkları süre göz önüne alındığında kuzey deniz fililerinin nasıl uyuyabildiklerini merak etti.
Deniz fillerinin bir katil balina veya köpekbalığının ağzında uyanmaktan nasıl kaçındıklarını öğrenmek için Dr. Kendall-Bar, fokların beyin dalgalarını ve kalp dalış hızlarını, dalış derinliklerini ve hareketlerini izleyebilecek bir cihaz geliştirmek için Kaliforniya Üniversitesi, Santa Cruz’daki meslektaşlarıyla birlikte çalışıyordu. Cihaz non-invazivdir ve fokun kafasına bir bone gibi oturur. Ekip, cihazları birkaç fokun kafasına taktı ve beş gün boyunca uyku alışkanlıklarını izledi. Cihazlar tarafından toplanan veriler, rakipsiz bir uyku rutini ortaya çıkardı.
“Aşağıya dalın, yüzmeyi bırakın ve süzülmeye başlayın,” dedi Dr. Kendal barı.
Ne kadar derine inerlerse, beyin aktiviteleri o kadar yavaşlar.
“Sonra REM uykusuna giriyorlar, burada baş aşağı dönüyorlar, daireler çiziyorlar ve bir yaprak gibi düşüyorlar” dedi.
Uykunun en derin aşaması olan REM (hızlı göz hareketi) uykusu sırasında, foklar yavaş inişlerinin farkında olmadan baş aşağı duruyorlardı.
Foklar yaklaşık 10 dakikalık bir uykudan sonra aniden uyandılar ve yüzeye geri döndüler. Bu uyku dalışları sırasında, bazı foklar 300 fitin üzerine batar ve bazen kendilerini okyanus tabanında bulurdu.
Dr. İzlenen Kendall-Bar ve meslektaşları, her gün birkaç uyku dalışı yaptı ve toplamda yaklaşık iki saat uyku sağladı. Kuzey fili üremek ve tüy dökmek için karaya çıktıklarında günde 10 saatten fazla uyurlar. Bu süre zarfında foklar yemek yemezler, bu da onların ekstra uykuya olan ihtiyaçlarını açıklayabilir.
Uykunun evrimi ve işlevini inceleyen Los Angeles California Üniversitesi’nde psikiyatri profesörü olan Jerome Siegel, “Uyku, uyarlanabilir bir özelliktir” dedi. “Hayvanlar belirli durumlarda uyumak için evrimleşmiştir, diğerlerinde değil.” Çok mantıklı, dedi Dr. Deniz fillerinin denizde uyudukları süreyi, yiyeceklerinden en iyi şekilde yararlanmak ve yırtıcı hayvanlara maruz kalma sürelerini azaltmak için sınırladığı foklar.
Bu, fokların uyku alışkanlıklarını daha az etkileyici yapmaz.
“Kuzey deniz fili, ne kadar uyudukları konusunda benzeri görülmemiş bir esneklik gösteriyor” dedi Dr. Kendal barı. “Başka hiçbir memeli 200 günden fazla günde 10,8 saat ve günde yaklaşık iki saat uyumaz.”
doktor Kendall-Bar, ekibinin bulgularının deniz memelilerini korumaya yardımcı olacağını umuyor.
“Deniz memelilerinin denizde nerede, ne zaman ve nasıl tünediği hakkında daha fazla bilgi edinmek, bilim adamlarının kritik kış uykusu habitatlarının yönetimini iyileştirmelerine yardımcı olabilir” dedi.