Sürahi bitkiler, diyetlerini şu tuhaf numarayla tamamlar: et yemek. Tipik olarak nispeten zayıf toprakta yetişen bitkiler, gerçek amaçlarını gizleyen güzel, fırfırlı uçlara sahip sürahi şeklindeki kapları filizlendirir: talihsiz böcekleri yakalamak. Kavanozlara bakın ve bitkilerin kurbanlarının yarı sindirilmiş bedenlerini bulacaksınız.
Böcekler bu istenmeyen duruma nasıl giriyor? En az bir grup araştırmacının şüphelendiği gibi, oraya kazara mı düşüyorlar? Araştırmalar, bitkilerin renklerinin ve nektarının avı çekebileceğini öne sürerken, bazı bilim adamları sürahi kokusunun da rol oynayabileceğini düşünüyor.
Çarşamba günü PLOS One dergisinde yayınlanan bir çalışmada, bir araştırma ekibi dört tür sürahi bitkisinden yayılan koku moleküllerini belirledi ve kokuların sürahiye konan böcek türleri ile ilişkili olduğunu buldu. Çalışma küçük ve bağlantıyı doğrulamak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulsa da, sonuçlar böceklerin bir sürahinin dibinde öldüklerinde takip ettikleri bir aromayı takip ediyor olabileceklerini gösteriyor.
Fransa Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi’nden bilim insanı ve yeni yayının yazarı Laurence Gaume, insanların sürahi bitkisinin kokusunu çiçeksi veya bitkisel olarak tanımlama eğiliminde olduklarını söyledi. Böcekler kokuyu daha belirgin bulabilir. Araştırmacılar geçmişte, daha uçucu bileşikler yayan sürahilerin daha fazla sinek çekme eğiliminde olduğunu keşfettiler, ancak sürahilerin tam olarak ne saldığı ve bunun çektikleri böceklerle ilgili olup olmadığına dair titiz araştırmalar eksikti.
Bu soruyu cevaplamak için Dr. Gaume ve meslektaşları, Sarracenia’nın dört farklı türünü tanımladı. Montpelier, Fransa’daki araştırma istasyonlarındaki sürahi bitkileri. 39 kavanozun üzerindeki havayı incelediler, düzinelerce uçucu bileşik belirlediler ve içeriklerini ayırmak için birkaç kavanozu kestiler. Ayrıca şekillerinin yakaladıkları avın türüne katkıda bulunup bulunmadığını görmek için kavanozların genişliğini ve derinliğini ölçtüler.
Grup, tozlayıcıları çektiği bilinen kokulu maddeler olan monoterpen bakımından zengin tatlara sahip sürahilerin daha fazla güve ve arıyı yakaladığını, daha fazla yağ asidi yayanların ise daha fazla sinek ve karınca saldığını buldu. Sürahi şekli ayrıca belirli av türleriyle de ilişkiliydi: daha uzun sürahiler arılar ve güveler için daha ağırdı, daha kısa sürahiler ise daha fazla karınca yakaladı.
Başka bir deyişle, böceklerin rastgele belirli bir kavanoza düşmesi pek olası görünmüyor, dedi Dr. damak.
Gelecekteki deneyler, yapay bitkiler üzerine boyanmış sürahi kokularının aynı şekilde böceklerin dikkatini çekip çekmediğini veya sürahi renginin veya şeklinin değiştirilmesinin kokuların çekiciliğini etkileyip etkilemediğini araştırabilir.
Kullanılan ibrik bitkilerinden bazıları Dr. Gaume ve meslektaşları Kuzey Amerika’ya özgüdür – aslında New Jersey Pine Barrens’de bulunurlar. doktor Gaume, yayılan kokular ile yakalanan av arasındaki aynı ilişkinin, çalışmanın deneysel koşullarının dışında yetiştirilen bitkilerde de ortaya çıkıp çıkmayacağını merak ediyor. Bir gün Kuzey Amerika’da bu bulguları daha fazla araştırmak için çok daha büyük bir çalışma yapmayı umuyor; sıra sıra canlı ölüm tuzakları buraya geldiklerinde havaya kokular salıyor.
Böcekler bu istenmeyen duruma nasıl giriyor? En az bir grup araştırmacının şüphelendiği gibi, oraya kazara mı düşüyorlar? Araştırmalar, bitkilerin renklerinin ve nektarının avı çekebileceğini öne sürerken, bazı bilim adamları sürahi kokusunun da rol oynayabileceğini düşünüyor.
Çarşamba günü PLOS One dergisinde yayınlanan bir çalışmada, bir araştırma ekibi dört tür sürahi bitkisinden yayılan koku moleküllerini belirledi ve kokuların sürahiye konan böcek türleri ile ilişkili olduğunu buldu. Çalışma küçük ve bağlantıyı doğrulamak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulsa da, sonuçlar böceklerin bir sürahinin dibinde öldüklerinde takip ettikleri bir aromayı takip ediyor olabileceklerini gösteriyor.
Fransa Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi’nden bilim insanı ve yeni yayının yazarı Laurence Gaume, insanların sürahi bitkisinin kokusunu çiçeksi veya bitkisel olarak tanımlama eğiliminde olduklarını söyledi. Böcekler kokuyu daha belirgin bulabilir. Araştırmacılar geçmişte, daha uçucu bileşikler yayan sürahilerin daha fazla sinek çekme eğiliminde olduğunu keşfettiler, ancak sürahilerin tam olarak ne saldığı ve bunun çektikleri böceklerle ilgili olup olmadığına dair titiz araştırmalar eksikti.
Bu soruyu cevaplamak için Dr. Gaume ve meslektaşları, Sarracenia’nın dört farklı türünü tanımladı. Montpelier, Fransa’daki araştırma istasyonlarındaki sürahi bitkileri. 39 kavanozun üzerindeki havayı incelediler, düzinelerce uçucu bileşik belirlediler ve içeriklerini ayırmak için birkaç kavanozu kestiler. Ayrıca şekillerinin yakaladıkları avın türüne katkıda bulunup bulunmadığını görmek için kavanozların genişliğini ve derinliğini ölçtüler.
Grup, tozlayıcıları çektiği bilinen kokulu maddeler olan monoterpen bakımından zengin tatlara sahip sürahilerin daha fazla güve ve arıyı yakaladığını, daha fazla yağ asidi yayanların ise daha fazla sinek ve karınca saldığını buldu. Sürahi şekli ayrıca belirli av türleriyle de ilişkiliydi: daha uzun sürahiler arılar ve güveler için daha ağırdı, daha kısa sürahiler ise daha fazla karınca yakaladı.
Başka bir deyişle, böceklerin rastgele belirli bir kavanoza düşmesi pek olası görünmüyor, dedi Dr. damak.
Gelecekteki deneyler, yapay bitkiler üzerine boyanmış sürahi kokularının aynı şekilde böceklerin dikkatini çekip çekmediğini veya sürahi renginin veya şeklinin değiştirilmesinin kokuların çekiciliğini etkileyip etkilemediğini araştırabilir.
Kullanılan ibrik bitkilerinden bazıları Dr. Gaume ve meslektaşları Kuzey Amerika’ya özgüdür – aslında New Jersey Pine Barrens’de bulunurlar. doktor Gaume, yayılan kokular ile yakalanan av arasındaki aynı ilişkinin, çalışmanın deneysel koşullarının dışında yetiştirilen bitkilerde de ortaya çıkıp çıkmayacağını merak ediyor. Bir gün Kuzey Amerika’da bu bulguları daha fazla araştırmak için çok daha büyük bir çalışma yapmayı umuyor; sıra sıra canlı ölüm tuzakları buraya geldiklerinde havaya kokular salıyor.