Adı Los Angeles Nehri, ama aslında 81 millik bir beton parçası. 1930’larda ABD Ordusu Mühendisler Birliği, hızla genişleyen şehirde sel riskini sınırlamak için su yolunu kaplamaya başladı.
Nehri eski haline getirmek için çalışmalar sürüyor. Papyon Paketi adı verilen bir aşamada, bilim adamları eskiden meşgul olan bir tren istasyonunu, hayatın yeniden gelişebileceği ve insanların harika açık havada eğlenebileceği bir yere dönüştürmeye çalışıyorlar.
2020’de ölmeden önce doğayı LA Nehri’ne geri getiren şair ve aktivist Lewis MacAdams, “En zor şey orada olmayan bir şeyi görmektir, bu yüzden görünmezi görünür kılmaya yardım etmelisiniz,” dedi. Bu fikri, nehir üzerinde çalışan Los Angeles kentsel ekolojisti Kat Superfisky ile paylaştı.
Ama nehir boyunca bu kadar çok yaşam uzun zaman önce betonla silinip gitmişken, görünmez olanı nasıl görünür kılabilirsiniz? Cevabın bir kısmı, son 60.000 yılda ölmüş organizmaları incelemektir.
LA Nehri boyunca ve dünyanın diğer bölgelerinde, Dünya’nın fosil kayıtları, doğal manzaraların korunmasına ve geliştirilmesine yardımcı olur. Bu, Bayan Superfisky gibi bilim adamlarının hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olmak için ölü ve gömülü yaşamı kullanmayı amaçlayan koruma paleobiyolojisi adı verilen büyüyen bir alanın parçası.
La Brea Katran Çukurları -Güney Kaliforniya’da binlerce yıldır yaşayan yaratıkları tuzağa düşürüp gömen doğal zifiri kara katran çukurları- LA Nehri’nin yaklaşık 12,8 km batısındadır.
Katranda bulunan fosiller arasında kılıç dişli kediler, dev tembel hayvanlar, korkunç kurtlar ve boz ayılardan meşe ve ardıç gibi bitkilere kadar her şey bulunur.
Çukurlar, bozulmamış bir nehir resminden çok uzak. Yine de, bir zamanlar bölgede gelişen ve belki de orada yeniden yeşerecek olan hayata açılan pencerelerdir.
Yakın zamanda doktora derecesini alan Jessie George. Los Angeles, California Üniversitesi’nden, katran çukurlarındaki fosil bitkileri inceliyor. Siteyi gezerken, fosillerin önceki iklim değişikliği dönemlerinde geçmiş yaşamın nasıl geliştiğini gösterebileceğini açıkladı. İnsan yapımı iklim değişikliği çağımızda, Dr. George, bu nehir kıyısındaki çalışmalar için çok önemli bir bilgi.
“Farklı zamanlardan farklı habitatların bu farklı pencerelerine sahibiz” dedi Dr. George, korkunç bir kurdun katranlı kemikleri ve bazı ardıç tohumlarının üzerine çömelirken. “İklimlere nasıl tepki verdiklerini gerçek zamanlı olarak görebiliriz.”
Örneğin ardıç Güney Kaliforniya’dan geliyor. Ancak fosil kayıtlarına göre, bitki ısınan bir dünyada pek iyi durumda değil.
Katran çukurlarında bir paleobotanist olan Regan Dunn, “Ardıçlar bu ısınma dönemlerine karşı çok hassastır” dedi. “En sıcak dönemlere bakıyoruz ve ardıç ağacı güneybatıda büyük ölçüde ölüyor.”
Ancak meşe ağaçlarının -özellikle de kıyı meşesi denen bir türün- fosil kayıtları, çalkantılı zamanlarda dayanıklılıkla ilgili farklı bir hikaye anlatıyor.
“Neredeyse tüm rekoru kapsıyor ve çeşitli çevresel değişikliklerle devam etti” dedi Dr. George. “Tekrarlanan, kısa süreli ısınma ve soğuma olaylarına maruz kaldı.”
Bu tür bilgiler, California Eyalet Parkları ile birlikte Papyon parselini iyileştirme çabalarına öncülük eden The Nature Conservancy’de bir bilim adamı olan Sophie Parker’a yardımcı oluyor. Papyon işi ilerledikçe hangi bitkilere yöneleceğini belirlemek için kullanabilir.
“Hayatta kalabilen ve sonunda kendi kendine yetebilen ve üreyebilen bitkileri seçmek istiyoruz” dedi Dr. Parker, meşe ağaçları gibi bitkilerin belirli yerli kuşlar için yuva habitatları oluşturabileceğini keşfetti.
Dr. parkçılar
Büyük ve küçük şekillerde, fosiller doğa hakkındaki düşüncelerimizi değiştirebilir.
Doktora sonrası araştırmasını katran çukurlarında yürüten Vermont’taki Middlebury College’da profesör olan Alexis Mykhailiv, “Bazen insanlar türün yerli olup olmadığını bilmek istiyor” dedi. “Bu, fosil kayıtlarının yardımcı olabileceği en basit şeylerden biri.”
Örneğin, çakallar Güney Kaliforniya’da dolaşıyor ve Dr. Mykhailiv birçok kişi tarafından baş belası olarak görülüyordu.
Ancak katran çukurlarında binlerce yıllık fosil çakal kafatasları var.
Dr. Mykhayliv. Los Angeles gibi bir yerdeki şehir sakinleri için “insanlara manzaralarının zaman içinde nasıl olduğuna dair bu vizyonu vermek gerçekten etkileyici” dedi.
Bu tür fosil verileri, dünyanın dört bir yanındaki koruma paleobiyologlarının elindedir ve antik perspektiflerden çeşitli ortamlarda modern koruma konularına katkıda bulunur.
Fosil verileri, Colorado Nehri’nin bir zamanlar baraj yapılmadan önce Pasifik Okyanusu’na aktığı Meksika’nın Colorado Nehri Deltası’nda değişmiş bir ekosistem gösterdi. Bilgi, nehrin 2014 yılında yıllardır ilk kez kısaca deltaya akmasına yardımcı oldu.
Panama’daki köpekbalıklarını koruma çalışması, kıkırdaklı balıkların zaman içinde insan istilasına nasıl tepki verdiğini gösteren fosilleşmiş köpekbalığı pullarının incelenmesiyle bilgilendirildi.
Kaliforniya’da, Bowtie lotundan LA Nehri boyunca çok amaçlı bir patikanın girişinde şair Bay MacAdams’ın bir anma büstü var.
Bayan Superfisky’ye göre, nehre eskiden nehir bile denilmiyordu, bunun yerine bir ‘taşkın kontrol kanalı’ deniyordu. Ancak, Bay MacAdams’ın Los Angeles Bayındırlık İşleri Departmanı toplantılarında “Taşkın Kontrol Kanalı”nı ne zaman duysa araya “akış” koyacağını açıkladı.
“Nehir” kelimesi giderek güncelliğini yeniden kazandı.
Bay MacAdams, tıpkı şu anda fosilleri inceleyen bilim adamlarının yaptığı gibi, nehir ve doğayı neyin oluşturduğu hakkındaki anlatının değişmesine yardımcı oldu. Bay MacAdams’ın ölümünden sonra Bayan Superfisky’ye devrettiği bir görevdir.
“Sizler hareketin bir sonraki dalgasısınız,” dedi ona.
Nehri eski haline getirmek için çalışmalar sürüyor. Papyon Paketi adı verilen bir aşamada, bilim adamları eskiden meşgul olan bir tren istasyonunu, hayatın yeniden gelişebileceği ve insanların harika açık havada eğlenebileceği bir yere dönüştürmeye çalışıyorlar.
2020’de ölmeden önce doğayı LA Nehri’ne geri getiren şair ve aktivist Lewis MacAdams, “En zor şey orada olmayan bir şeyi görmektir, bu yüzden görünmezi görünür kılmaya yardım etmelisiniz,” dedi. Bu fikri, nehir üzerinde çalışan Los Angeles kentsel ekolojisti Kat Superfisky ile paylaştı.
Ama nehir boyunca bu kadar çok yaşam uzun zaman önce betonla silinip gitmişken, görünmez olanı nasıl görünür kılabilirsiniz? Cevabın bir kısmı, son 60.000 yılda ölmüş organizmaları incelemektir.
LA Nehri boyunca ve dünyanın diğer bölgelerinde, Dünya’nın fosil kayıtları, doğal manzaraların korunmasına ve geliştirilmesine yardımcı olur. Bu, Bayan Superfisky gibi bilim adamlarının hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olmak için ölü ve gömülü yaşamı kullanmayı amaçlayan koruma paleobiyolojisi adı verilen büyüyen bir alanın parçası.
La Brea Katran Çukurları -Güney Kaliforniya’da binlerce yıldır yaşayan yaratıkları tuzağa düşürüp gömen doğal zifiri kara katran çukurları- LA Nehri’nin yaklaşık 12,8 km batısındadır.
Katranda bulunan fosiller arasında kılıç dişli kediler, dev tembel hayvanlar, korkunç kurtlar ve boz ayılardan meşe ve ardıç gibi bitkilere kadar her şey bulunur.
Çukurlar, bozulmamış bir nehir resminden çok uzak. Yine de, bir zamanlar bölgede gelişen ve belki de orada yeniden yeşerecek olan hayata açılan pencerelerdir.
Yakın zamanda doktora derecesini alan Jessie George. Los Angeles, California Üniversitesi’nden, katran çukurlarındaki fosil bitkileri inceliyor. Siteyi gezerken, fosillerin önceki iklim değişikliği dönemlerinde geçmiş yaşamın nasıl geliştiğini gösterebileceğini açıkladı. İnsan yapımı iklim değişikliği çağımızda, Dr. George, bu nehir kıyısındaki çalışmalar için çok önemli bir bilgi.
“Farklı zamanlardan farklı habitatların bu farklı pencerelerine sahibiz” dedi Dr. George, korkunç bir kurdun katranlı kemikleri ve bazı ardıç tohumlarının üzerine çömelirken. “İklimlere nasıl tepki verdiklerini gerçek zamanlı olarak görebiliriz.”
Örneğin ardıç Güney Kaliforniya’dan geliyor. Ancak fosil kayıtlarına göre, bitki ısınan bir dünyada pek iyi durumda değil.
Katran çukurlarında bir paleobotanist olan Regan Dunn, “Ardıçlar bu ısınma dönemlerine karşı çok hassastır” dedi. “En sıcak dönemlere bakıyoruz ve ardıç ağacı güneybatıda büyük ölçüde ölüyor.”
Ancak meşe ağaçlarının -özellikle de kıyı meşesi denen bir türün- fosil kayıtları, çalkantılı zamanlarda dayanıklılıkla ilgili farklı bir hikaye anlatıyor.
“Neredeyse tüm rekoru kapsıyor ve çeşitli çevresel değişikliklerle devam etti” dedi Dr. George. “Tekrarlanan, kısa süreli ısınma ve soğuma olaylarına maruz kaldı.”
Bu tür bilgiler, California Eyalet Parkları ile birlikte Papyon parselini iyileştirme çabalarına öncülük eden The Nature Conservancy’de bir bilim adamı olan Sophie Parker’a yardımcı oluyor. Papyon işi ilerledikçe hangi bitkilere yöneleceğini belirlemek için kullanabilir.
“Hayatta kalabilen ve sonunda kendi kendine yetebilen ve üreyebilen bitkileri seçmek istiyoruz” dedi Dr. Parker, meşe ağaçları gibi bitkilerin belirli yerli kuşlar için yuva habitatları oluşturabileceğini keşfetti.
Dr. parkçılar
Büyük ve küçük şekillerde, fosiller doğa hakkındaki düşüncelerimizi değiştirebilir.
Doktora sonrası araştırmasını katran çukurlarında yürüten Vermont’taki Middlebury College’da profesör olan Alexis Mykhailiv, “Bazen insanlar türün yerli olup olmadığını bilmek istiyor” dedi. “Bu, fosil kayıtlarının yardımcı olabileceği en basit şeylerden biri.”
Örneğin, çakallar Güney Kaliforniya’da dolaşıyor ve Dr. Mykhailiv birçok kişi tarafından baş belası olarak görülüyordu.
Ancak katran çukurlarında binlerce yıllık fosil çakal kafatasları var.
Dr. Mykhayliv. Los Angeles gibi bir yerdeki şehir sakinleri için “insanlara manzaralarının zaman içinde nasıl olduğuna dair bu vizyonu vermek gerçekten etkileyici” dedi.
Bu tür fosil verileri, dünyanın dört bir yanındaki koruma paleobiyologlarının elindedir ve antik perspektiflerden çeşitli ortamlarda modern koruma konularına katkıda bulunur.
Fosil verileri, Colorado Nehri’nin bir zamanlar baraj yapılmadan önce Pasifik Okyanusu’na aktığı Meksika’nın Colorado Nehri Deltası’nda değişmiş bir ekosistem gösterdi. Bilgi, nehrin 2014 yılında yıllardır ilk kez kısaca deltaya akmasına yardımcı oldu.
Panama’daki köpekbalıklarını koruma çalışması, kıkırdaklı balıkların zaman içinde insan istilasına nasıl tepki verdiğini gösteren fosilleşmiş köpekbalığı pullarının incelenmesiyle bilgilendirildi.
Kaliforniya’da, Bowtie lotundan LA Nehri boyunca çok amaçlı bir patikanın girişinde şair Bay MacAdams’ın bir anma büstü var.
Bayan Superfisky’ye göre, nehre eskiden nehir bile denilmiyordu, bunun yerine bir ‘taşkın kontrol kanalı’ deniyordu. Ancak, Bay MacAdams’ın Los Angeles Bayındırlık İşleri Departmanı toplantılarında “Taşkın Kontrol Kanalı”nı ne zaman duysa araya “akış” koyacağını açıkladı.
“Nehir” kelimesi giderek güncelliğini yeniden kazandı.
Bay MacAdams, tıpkı şu anda fosilleri inceleyen bilim adamlarının yaptığı gibi, nehir ve doğayı neyin oluşturduğu hakkındaki anlatının değişmesine yardımcı oldu. Bay MacAdams’ın ölümünden sonra Bayan Superfisky’ye devrettiği bir görevdir.
“Sizler hareketin bir sonraki dalgasısınız,” dedi ona.