Haberler ile paylaşılan hikayelere göre süreç, birçok kadın için belirsizlikle dolu yoğun ve meşakkatli bir yolculuk. Deneyimlerini paylaşan yüzlerce hasta arasından pek çoğu sevinç ve umutlarını dile getirdi; diğerleri, ebeveynliği planlamak için elinizden gelen her şeyi yapmaya çalışmanın getirebileceği ezici hayal kırıklığından bahsetti, ancak onu bir kadının dediği gibi, “yanıltıcı” buldu.
Bunlar onların hikayelerinden bazıları.
Başarı Hikayeleri: “Sabırlı olduğum için kendimle gerçekten gurur duyuyorum.”
Bugün doğurganlığı korumak için yumurtalarını donduran kadınların çoğu bunu yapıyor: 2020’de kemoterapi veya diğer potansiyel olarak zayıflatıcı tedaviler gördükleri için yumurtalarını dondurmak zorunda kalan yaklaşık 13.000 kadının sadece yüzde 6’sı bunu yaptı.
Jenny Hayes Edwards, ülkede tıbbi olmayan nedenlerle yumurtalarını saklayan ilk kadınlardan biriydi. Prosedürü ilk kez 2009 yılında 34 yaşındayken duydu. O zamanlar, Colorado’da üç restoranı vardı ve ciddi bir ilişki sürdürmek, evlenmek ve çocuk sahibi olmak şöyle dursun, bugüne kadar zar zor zamanı vardı. “Hiç param yoktu, durgunluğun ortasındaydık ve günde 24 saat çalışıyordum” dedi.
O zamanlar 40 yaşında olan ve zorlu bir üçüncü tur IVF geçiren bir arkadaşı, Bayan Edwards’ın daha gençken yumurtaları dondurma fırsatına sahip olmayı dilediğini söyledi. Bayan Edwards ikna olmuştu.
Döllenmemiş yumurtalarını ASRM’nin resmi onay mührü öncesinde Haziran 2010’da dondurdu. Mücevher sattı, kredi kartı limitini aştı ve mirasının bir kısmını prosedür için kullandı. Tam olarak on yıl sonra, Haziran 2020’de 45 yaşındaki, donmuş yumurtalarını kullanarak bir erkek çocuk doğurdu – Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinin tahminlerine göre, onun yaşındaki veya daha büyük kadınların yüzde 10’undan daha azında görülüyor. O yumurtaların daha az aciliyetle yaşamasına yardımcı olduğunu söyledi: işini bıraktı, sağlık koçu oldu ve doğru partneri bulmak için bekledi ve 2017’de kocasıyla tanıştı.
“Her şeye farklı yaklaştım çünkü o yumurtaların orada olduğunu biliyordum” dedi. “Çıkma hayatım konusunda daha sakindim ve biyolojik saatim konusunda paniğe kapılmadım. Sabırlı olduğum için kendimle gerçekten gurur duyuyorum.”
Emily Gertsch, 42. doğum gününden birkaç hafta sonra “yoğun panik” olarak adlandırdığı şeyle uyandı – otuzlu yaşlarında sallantıda olmasına rağmen artık anne olmak istediğini bildiğine dair ani bir duygu. Bayan Gertsch o sırada New York’ta yaşıyordu ve 2020 yazında birbiri ardına üç ayrı yumurta dondurma işlemine başladı. Süreçten zevk almayı beklemiyordu, dedi. Ancak, bitmek bilmeyen kan testleri arasında bekleme odasında oturup maskeli ve aralarında iki metre mesafe bulunan diğer kadınlara bakarken, Bayan Gertsch bir topluluk duygusu hissetti – bu, salgın sırasında çok arzuladığı bir şeydi.
Bunlar onların hikayelerinden bazıları.
Başarı Hikayeleri: “Sabırlı olduğum için kendimle gerçekten gurur duyuyorum.”
Bugün doğurganlığı korumak için yumurtalarını donduran kadınların çoğu bunu yapıyor: 2020’de kemoterapi veya diğer potansiyel olarak zayıflatıcı tedaviler gördükleri için yumurtalarını dondurmak zorunda kalan yaklaşık 13.000 kadının sadece yüzde 6’sı bunu yaptı.
Jenny Hayes Edwards, ülkede tıbbi olmayan nedenlerle yumurtalarını saklayan ilk kadınlardan biriydi. Prosedürü ilk kez 2009 yılında 34 yaşındayken duydu. O zamanlar, Colorado’da üç restoranı vardı ve ciddi bir ilişki sürdürmek, evlenmek ve çocuk sahibi olmak şöyle dursun, bugüne kadar zar zor zamanı vardı. “Hiç param yoktu, durgunluğun ortasındaydık ve günde 24 saat çalışıyordum” dedi.
O zamanlar 40 yaşında olan ve zorlu bir üçüncü tur IVF geçiren bir arkadaşı, Bayan Edwards’ın daha gençken yumurtaları dondurma fırsatına sahip olmayı dilediğini söyledi. Bayan Edwards ikna olmuştu.
Döllenmemiş yumurtalarını ASRM’nin resmi onay mührü öncesinde Haziran 2010’da dondurdu. Mücevher sattı, kredi kartı limitini aştı ve mirasının bir kısmını prosedür için kullandı. Tam olarak on yıl sonra, Haziran 2020’de 45 yaşındaki, donmuş yumurtalarını kullanarak bir erkek çocuk doğurdu – Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinin tahminlerine göre, onun yaşındaki veya daha büyük kadınların yüzde 10’undan daha azında görülüyor. O yumurtaların daha az aciliyetle yaşamasına yardımcı olduğunu söyledi: işini bıraktı, sağlık koçu oldu ve doğru partneri bulmak için bekledi ve 2017’de kocasıyla tanıştı.
“Her şeye farklı yaklaştım çünkü o yumurtaların orada olduğunu biliyordum” dedi. “Çıkma hayatım konusunda daha sakindim ve biyolojik saatim konusunda paniğe kapılmadım. Sabırlı olduğum için kendimle gerçekten gurur duyuyorum.”
Emily Gertsch, 42. doğum gününden birkaç hafta sonra “yoğun panik” olarak adlandırdığı şeyle uyandı – otuzlu yaşlarında sallantıda olmasına rağmen artık anne olmak istediğini bildiğine dair ani bir duygu. Bayan Gertsch o sırada New York’ta yaşıyordu ve 2020 yazında birbiri ardına üç ayrı yumurta dondurma işlemine başladı. Süreçten zevk almayı beklemiyordu, dedi. Ancak, bitmek bilmeyen kan testleri arasında bekleme odasında oturup maskeli ve aralarında iki metre mesafe bulunan diğer kadınlara bakarken, Bayan Gertsch bir topluluk duygusu hissetti – bu, salgın sırasında çok arzuladığı bir şeydi.