Öğle yemeği için yiyen uzak bir arkadaşla sohbet ettiğinizi ve arkadaşınızın sandviçini lezzetli göründüğünü düşünün. Arkadaşınızdan yemeğe bir sensör atmasını ve size bir tat vermesini isteyebilirseniz ne olur?
Uzun mesafeli nacking sanal gerçekliği daha yakından sürükledi. Cuma günü bir gazetede Science Advances dergisinde, Ohio State Üniversitesi'nde malzeme teknolojisi doktora öğrencisi Yizhen Jia, danışmanı Jinghua Li ve meslektaşları, gönüllülerin kahve, limonata, kızarmış yumurta, kek ve balık çorbası aromalarını denemelerine yardımcı olduklarını bildiriyor.
Bir röportajda, Bay Jia, kendisinin ve meslektaşlarının mikroakışkanlara dayanan inşa ettiği bir cihazın bir versiyonunu modellediği bir resmini tartıştı. Dudağından sarkmak için, hemen ramen'e ekleyeceğiniz beş veya altı sos paketine bakın. Paketler ağızdaki küçük bir tüpte beslenir. Minyatür pompalar, uzak bir sıvıya daldırılmış paketlerdeki bir sensörden bir sinyal alırsa, bir çalışma haline gelirler. Bu durumda, araştırmacının amacı bir cam limonaden tadı tam olarak aktarmaktı.
Kurulumun daha karmaşık bir versiyonunda, tuzlu su, sitrik asit ve glikoz gibi çeşitli maddelere sahip paketler, bir kişinin tüpün sonunda başka zevkleri alabilmesi için bir masa üzerinde yarım daire içinde düzenlenir.
Neden, belki soruyorsun, başka bir balık çorbası denemek ister misiniz? Bay Jia, neyin uzak olduğunu görmenin ve duymanın yaygın olduğuna dikkat çekiyor. Neden deneyemiyorsunuz? Ya da belki kendinizi taahhüt etmeden önce bir yemek kitabında tarifleri denemek istersiniz. Belki bir gün çevrimiçi alışveriş hizmetleri için bir düğme olabilir, böylece satın almadan önce neredeyse farklı sıcak soslar deneyebilirsiniz.
Şu anda, bu senaryolar biraz tuhaf görünüyor ve cihaz hafifçe, biraz sıkıcı görünüyor. Bununla birlikte, yeni makalenin arkasındaki araştırmacılar, hemen çevremizde olmayan şeyleri tatmamızı ve koklamamızı sağlayan cihazlarda çalışanlar değil.
Jia, “Bunu dillerinde doğrudan elektriksel stimülasyonla yapmaya çalışan insanlar var.” Dedi. “Kimyasalları teslim etmek için başka fırsatları kullanmaya çalışan insanlar var. Bir su pompası kullanıyoruz. “
Bu yazıda, ekibin pompası gönüllülere çeşitli konsantrasyonlar limonata aroması gönderdi. Çalışmaya katılanların provaları aside göre güvenilir bir şekilde değerlendirebileceğini gösterdiler. Araştırmacıların tadı oluşturmak için bir sensörü limonata içinde böldüklerine veya pompa tarafından iletilen kimyasalları karıştırmak için bir tarif kullanıp kullanmadığına bakılmaksızın, etkiler benzerdi.
Gönüllüler, kimyasal tarifler tarafından yaratılan kahve, kızarmış yumurta, kek, limonata ve balık çorbası aromalarını gönderdiğinde, çoğu zaman beş zevkten hangisini beslediklerini doğru bir şekilde tanımlayabildiler. Daha geniş bir kimyasal ve daha fazla tarifle, araştırmacıların önerdiği gibi daha fazla yiyecek simüle edilebilir.
Bununla birlikte, göründüğünden daha zordur: tüm zevklerin simüle edilmesi eşit derecede kolay değildir. Küçük miktarlarda sıvı ile çalışıyorsanız, bir denek benzer bir deneyime sahip olması için lezzet moleküllerinin konsantrasyonlarını çivilemek zor olabilir. Yiyecek ve içeceğin kokusu ve dokusu da tat deneyimi ile iç içe geçmiş. Kahvenin aromasını ve sıvının su kadar kalın hissettiğini düşünün.
“Her şey bir araya gelmeli,” Bu iyi kahve, “dedi.
Ekip şimdi dil üzerindeki zayıf titreşimlerin yiyecek dokusunu simüle edip etmeyeceğini inceliyor. Ayrıca, duyusal görüntüyü tamamlamak için kokuların kullanılıp kullanılamayacağını da merak ediyorlar. Ve minyatür pompaları biraz daha minyatür yapabileceklerini düşünüyorlar.
İdeal olarak, böyle bir cihazı dudağınızdan sallamanız gerekmez. Bir gün her şey oldukça minyon olabilir – tadı uzaktan çeviren bir madalyon veya bir römork.
Uzun mesafeli nacking sanal gerçekliği daha yakından sürükledi. Cuma günü bir gazetede Science Advances dergisinde, Ohio State Üniversitesi'nde malzeme teknolojisi doktora öğrencisi Yizhen Jia, danışmanı Jinghua Li ve meslektaşları, gönüllülerin kahve, limonata, kızarmış yumurta, kek ve balık çorbası aromalarını denemelerine yardımcı olduklarını bildiriyor.
Bir röportajda, Bay Jia, kendisinin ve meslektaşlarının mikroakışkanlara dayanan inşa ettiği bir cihazın bir versiyonunu modellediği bir resmini tartıştı. Dudağından sarkmak için, hemen ramen'e ekleyeceğiniz beş veya altı sos paketine bakın. Paketler ağızdaki küçük bir tüpte beslenir. Minyatür pompalar, uzak bir sıvıya daldırılmış paketlerdeki bir sensörden bir sinyal alırsa, bir çalışma haline gelirler. Bu durumda, araştırmacının amacı bir cam limonaden tadı tam olarak aktarmaktı.
Kurulumun daha karmaşık bir versiyonunda, tuzlu su, sitrik asit ve glikoz gibi çeşitli maddelere sahip paketler, bir kişinin tüpün sonunda başka zevkleri alabilmesi için bir masa üzerinde yarım daire içinde düzenlenir.
Neden, belki soruyorsun, başka bir balık çorbası denemek ister misiniz? Bay Jia, neyin uzak olduğunu görmenin ve duymanın yaygın olduğuna dikkat çekiyor. Neden deneyemiyorsunuz? Ya da belki kendinizi taahhüt etmeden önce bir yemek kitabında tarifleri denemek istersiniz. Belki bir gün çevrimiçi alışveriş hizmetleri için bir düğme olabilir, böylece satın almadan önce neredeyse farklı sıcak soslar deneyebilirsiniz.
Şu anda, bu senaryolar biraz tuhaf görünüyor ve cihaz hafifçe, biraz sıkıcı görünüyor. Bununla birlikte, yeni makalenin arkasındaki araştırmacılar, hemen çevremizde olmayan şeyleri tatmamızı ve koklamamızı sağlayan cihazlarda çalışanlar değil.
Jia, “Bunu dillerinde doğrudan elektriksel stimülasyonla yapmaya çalışan insanlar var.” Dedi. “Kimyasalları teslim etmek için başka fırsatları kullanmaya çalışan insanlar var. Bir su pompası kullanıyoruz. “
Bu yazıda, ekibin pompası gönüllülere çeşitli konsantrasyonlar limonata aroması gönderdi. Çalışmaya katılanların provaları aside göre güvenilir bir şekilde değerlendirebileceğini gösterdiler. Araştırmacıların tadı oluşturmak için bir sensörü limonata içinde böldüklerine veya pompa tarafından iletilen kimyasalları karıştırmak için bir tarif kullanıp kullanmadığına bakılmaksızın, etkiler benzerdi.
Gönüllüler, kimyasal tarifler tarafından yaratılan kahve, kızarmış yumurta, kek, limonata ve balık çorbası aromalarını gönderdiğinde, çoğu zaman beş zevkten hangisini beslediklerini doğru bir şekilde tanımlayabildiler. Daha geniş bir kimyasal ve daha fazla tarifle, araştırmacıların önerdiği gibi daha fazla yiyecek simüle edilebilir.
Bununla birlikte, göründüğünden daha zordur: tüm zevklerin simüle edilmesi eşit derecede kolay değildir. Küçük miktarlarda sıvı ile çalışıyorsanız, bir denek benzer bir deneyime sahip olması için lezzet moleküllerinin konsantrasyonlarını çivilemek zor olabilir. Yiyecek ve içeceğin kokusu ve dokusu da tat deneyimi ile iç içe geçmiş. Kahvenin aromasını ve sıvının su kadar kalın hissettiğini düşünün.
“Her şey bir araya gelmeli,” Bu iyi kahve, “dedi.
Ekip şimdi dil üzerindeki zayıf titreşimlerin yiyecek dokusunu simüle edip etmeyeceğini inceliyor. Ayrıca, duyusal görüntüyü tamamlamak için kokuların kullanılıp kullanılamayacağını da merak ediyorlar. Ve minyatür pompaları biraz daha minyatür yapabileceklerini düşünüyorlar.
İdeal olarak, böyle bir cihazı dudağınızdan sallamanız gerekmez. Bir gün her şey oldukça minyon olabilir – tadı uzaktan çeviren bir madalyon veya bir römork.